Ιστορική εξέλιξη των καλλυντικών
Στην 10 χιλιετία π.Χ., μια σειρά από έλαια και αποστάγματα χρησιμοποιήθηκαν στην Αρχαία Αίγυπτο για να αφαιρέσουν τις ρυτίδες και να ενυδατώσουν το σώμα. Στην χιλιετία π.Χ.Χ.Χ.Χ. αιώνας χαλκού και μεταλλεύματος εφαρμόστηκαν στα μάγουλα και η πράσινη σκόνη χαλκού εφαρμόστηκε στα μάτια για να επισημανθούν τα μάτια. Στην 4 χιλιετία π.Χ., μια σειρά σκόνες και χρώματα χρησιμοποιήθηκαν για την ομορφιά και την υγεία στην αρχαία Ελλάδα και την Κίνα. Εν ολίγοις, τα καλλυντικά πάντα υπήρχαν όσο υπάρχουν άνθρωποι.
Στον δέκατο αιώνα, ο Ibn Sina εφάρμοσε τις πρώτες μεθόδους απόσταξης και οι μέθοδοι αυτές εισήχθησαν στην Ευρώπη από τους Σταυροφόρους και άρχισαν να παράγονται τα πρώτα αρώματα. Κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης, τα καλλυντικά προϊόντα χρησιμοποιήθηκαν μόνο από τους αριστοκράτες. Η χρήση αρσενικού αντί του μολύβδου σε ορισμένες σκόνες στα καλλυντικά ξεκίνησε αυτή την περίοδο. Κατά τον δέκατο πέμπτο αιώνα, επικίνδυνα χημικά χρησιμοποιήθηκαν στα καλλυντικά για να κάνουν τα μαλλιά να φαίνονται κίτρινα και να ελαφρύνουν το χρώμα του δέρματος. Μέχρι τη στιγμή του 1800, βρέθηκε ότι το μόλυβδο προκαλεί μυϊκή παράλυση και θάνατο και αντί του μολύβδου, το οξείδιο του ψευδαργύρου, το οποίο χρησιμοποιείται σήμερα στην καλλυντική παραγωγή σήμερα, βρέθηκε ότι είναι πιο ασφαλές.
Ξεκινώντας από τον δέκατο ένατο αιώνα, η καλλιέργεια του λουτρού άρχισε να αναπτύσσεται στην οθωμανική περίοδο και κάποια αρωματικά φυτά προστέθηκαν στο νερό πλύσης. Οι κρέμες και οι παράγοντες ενυδάτωσης άρχισαν να χρησιμοποιούνται από ροδοπέταλα. Η απαίτηση ενός έτους τριαντάφυλλα του οθωμανικού παλατιού ήταν 88 τόνους. Παρομοίως, παρήχθησαν επίσης σαπούνια ελαιολάδου για αποσμητικές χρήσεις.
Το χλωριούχο αλουμίνιο έχει χρησιμοποιηθεί στο 1900 και το αλκυλοϋδρικό σε 1940 έχει χρησιμοποιηθεί στα καλλυντικά. Ιδιαίτερα μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι λιπαρές αλοιφές και διάφορες σκόνες άρχισαν να παίρνουν τη θέση τους στον τομέα των καλλυντικών.
Από τα χρόνια 1950, ο τομέας των καλλυντικών έχει αρχίσει να αναπτύσσεται και να αναπτύσσεται, ακολουθούμενη από την εμφάνιση και την επέκταση πολυεθνικών εταιρειών. Ήταν επίσης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η παραγωγή αιορσοζολίου αυξήθηκε και το στρώμα του όζοντος άρχισε να υποφέρει και το πρωτόκολλο του Κυότο έγινε. Από τη μια πλευρά, εισήχθησαν στην αγορά νέα προϊόντα όπως προϊόντα μπρούντζου, προϊόντα ψεκασμού τρίχας και βαφές μαλλιών, ενώ ελήφθησαν υπόψη τα σχέδια ευθύνης και άρχισε να δίνεται σημασία στη διαδικασία των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας.
Από τα χρόνια 1990, τα καλλυντικά κατά της γήρανσης έχουν γίνει ευρέως διαδεδομένα στον τομέα των καλλυντικών, η παραγωγή καλλυντικών που δεν βλάπτουν τη φύση άρχισε να εκφράζεται περισσότερο, έχουν παραχθεί οργανικές βαφές μαλλιών, έχουν αρχίσει να παράγονται ειδικά σαμπουάν χωρίς θειικό λαουρυλαιθέρα και λαυρυλοθειικό νάτριο και η νανοτεχνολογική καλλυντική παραγωγή έχει αυξηθεί. και η προστασία από τον ήλιο έχει αυξηθεί λόγω καρκίνων του δέρματος, έχουν θεσπιστεί νομικοί κανόνες σχετικά με την παραγωγή καλλυντικών και οι κλινικές μελέτες έχουν αρχίσει να επικεντρώνονται.
Τα όρια και τα βασικά πρότυπα μικροβιολογικής ασφάλειας στην παραγωγή καλλυντικών σήμερα είναι:
- Escherichia coli ATCC 35218
- Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853
- Staphylococcus aureus ATCC 25923
- Salmonella typhimurium ATCC 13311
- Candida albicans ATCC 10231
Σήμερα, τα προηγμένα συστήματα γαλακτώματος χρησιμοποιούνται στα καλλυντικά που ονομάζονται νέα γενιά. Παραδείγματα είναι γαλακτώματα μικρο-νανο ή πολλαπλά γαλακτώματα.
Είναι γεγονός ότι τα καλλυντικά προϊόντα ήταν πάντα δημοφιλή από τους πρώτους ανθρώπους. Είναι αναγκαίο να αποφευχθούν οι υπερβολικοί και μη ρεαλιστικοί ισχυρισμοί, να σχεδιαστούν βάσει πραγματικών δεδομένων που βασίζονται σε επιστημονικά στοιχεία και να ενημερώνονται με ακρίβεια οι καταναλωτές. Οι αξιολογήσεις των προϊόντων καλλυντικών πρέπει να εκτελούνται σωστά και από εξουσιοδοτημένα άτομα και οργανισμούς. Πριν από την έναρξη της παραγωγής, οι εταιρείες παραγωγής πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι προμηθευόμενες πρώτες ύλες αναλύονται από τους προμηθευτές και ζητούν τις εκθέσεις τους. Οι μελέτες αυτές πρέπει να διεξάγονται με αμερόληπτες και επιστημονικές ακαδημαϊκές μεθόδους.
Τι είναι το Σύστημα Διαχείρισης Ποιότητας Καλλυντικών ISO 22716;
Όπως φαίνεται, η αξιοπιστία των καλλυντικών προϊόντων δεν είναι μόνο μια ανησυχία για τους παραγωγούς καλλυντικών, τους προμηθευτές, τους χονδρεμπόρους, τους λιανοπωλητές και φυσικά τους καταναλωτές. Οι αρχές δεν πρέπει να παραμεληθούν εδώ.
Το ISO 22716 σύστημα διαχείρισης καλλυντικών προϊόντων έχει προκύψει από μια τέτοια ανάγκη. Σχεδιασμένο από τον Διεθνή Οργανισμό Τυποποίησης (ISO), το σύστημα αυτό δημοσιεύτηκε στο 2007 για να καλύψει τις ανάγκες της βιομηχανίας καλλυντικών και να δημιουργήσει ένα μοντέλο για καλές πρακτικές παρασκευής για τις επιχειρήσεις στον τομέα των καλλυντικών και των προϊόντων προσωπικής φροντίδας. Στη χώρα μας, το πρότυπο αυτό έχει δημοσιευθεί από το Τουρκικό Ινστιτούτο Προτύπων με τον τίτλο του TS EN ISO 22716 Cosmetics - Good Manufacturing Practices - Οδηγός.
Τα καλλυντικά προϊόντα έχουν αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον ενώ επηρεάζουν άμεσα την ανθρώπινη υγεία. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να παραχθούν υπό αξιόπιστες συνθήκες και πρότυπα.
Το πρότυπο ISO 22716 επικεντρώνεται στα πρότυπα ορθής παρασκευαστικής πρακτικής (GMP), τα οποία χρησιμοποιούνται συνήθως από τις φαρμακευτικές και βιομηχανίες τροφίμων. Το πρότυπο αυτό εισάγει κυρίως μια προσέγγιση συστήματος διαχείρισης της ποιότητας στην παραγωγή, δοκιμή και συσκευασία καλλυντικών προϊόντων.
Οι εταιρείες που εγκαθιστούν και εφαρμόζουν το σύστημα διαχείρισης ποιότητας ISO 22716 για τις επιχειρήσεις καλής λειτουργίας εφαρμόζουν σε διαπιστευμένο οργανισμό πιστοποίησης και επιτυγχάνουν τους απαραίτητους ελέγχους και κερδίζουν κερδοφόρα αν λάβουν πιστοποιητικό ISO 22716. Είναι σαν,
- Η πιστοποίηση ISO 22716 δίνει στη διοίκηση μια φήμη στην αγορά
- Το κύρος του οργανισμού αυξάνεται και είναι επωφελές για τον αγώνα με τους ανταγωνιστές του
- Συμμόρφωση με ισχύουσες νομικές διατάξεις
- Ο οργανισμός είναι πάντα έτοιμος για επιθεωρήσεις που πραγματοποιούνται από το Υπουργείο Υγείας
- Το κίνητρο και η αφοσίωση των εργαζομένων στην οργάνωση αυξάνεται
- Το κόστος της οργάνωσης μειώνεται και η παραγωγικότητα αυξάνεται
- Η οργάνωση κερδίζει ανταγωνιστική ισχύ και στις διεθνείς αγορές.
Τι προκαλεί η ρύθμιση για τα καλλυντικά προϊόντα;
Ο Κανονισμός Καλλυντικών εκδόθηκε από το Υπουργείο Υγείας με βάση τον περί Καλλυντικών Νόμο που θεσπίστηκε στο 2005. Ο κύριος σκοπός αυτού του κανονισμού είναι να εξασφαλίσει ότι τα καλλυντικά προϊόντα θα φθάσουν στον καταναλωτή με κατανοητές και ακριβείς πληροφορίες κατά τρόπο που δεν θα παραπλανήσει τους ανθρώπους και θα βλάψει την ανθρώπινη υγεία. Για να επιτευχθεί αυτό, ο κανονισμός αυτός ρυθμίζει τις αρχές για τις τεχνικές προδιαγραφές των καλλυντικών προϊόντων, τις πληροφορίες συσκευασίας, τις επιτόπιες επιθεωρήσεις, τη διάθεσή τους στην αγορά, την εποπτεία και τις επιθεωρήσεις στην αγορά και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν στο τέλος των επιθεωρήσεων.
Οι εταιρείες καλλυντικών έχουν ήδη αποδείξει ότι παράγουν σύμφωνα με αυτές τις νομικές απαιτήσεις εάν εφαρμόζουν το πρότυπο ISO 22716 στις εταιρείες τους.
