Η εργασία σε υψηλές θερμοκρασίες είναι επιζήμια για την υγεία των εργαζομένων. Είναι πιθανό να προκαλέσετε πολλές ενόχληση από θερμό εγκεφαλικό επεισόδιο σε καρδιακή προσβολή. Ο κίνδυνος καρδιακής προσβολής αυξάνεται μόλις η θερμοκρασία του ανθρώπινου σώματος υπερβεί το 40. Η υγρασία, η οποία αυξάνει τη θερμοκρασία καθώς και τη θερμοκρασία, αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την υγεία των εργαζομένων. Η γενική κατάσταση της υγείας, η φυσική κατάσταση, η ηλικία, ο τύπος ενδυμάτων και το θερμιδικό ποσό που καταναλώνεται στην εργασία αυξάνουν τον κίνδυνο που εκτίθενται οι εργαζόμενοι.
Τα αέρια θερμοκηπίου που προστατεύουν τη γη εξασφαλίζουν ότι η θερμοκρασία του πλανήτη βρίσκεται σε ένα ορισμένο επίπεδο. Ωστόσο, το διοξείδιο του άνθρακα και άλλα αέρια θερμοκηπίου, τα οποία απελευθερώνονται περισσότερο στην ατμόσφαιρα τα τελευταία χρόνια, προκαλούν αύξηση της θερμοκρασίας της γης. Εάν η γη είναι πολύ ζεστή ή πολύ κρύα, είναι ένας κίνδυνος για όλα τα ζωντανά πράγματα. Στην παρούσα κατάσταση που προκαλείται από τη βιομηχανική επανάσταση, απελευθερώνεται περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και ως αποτέλεσμα έχουν αρχίσει να συμβαίνουν κλιματικές αλλαγές. Οι θερμοκρασίες του αέρα και η ποσότητα υγρασίας στον αέρα αυξάνονται σταδιακά.
Η αύξηση της θερμοκρασίας που παρατηρείται σε ένα τέτοιο περιβάλλον επηρεάζει αρνητικά την αποδοτικότητα της εργασίας και τη συγκέντρωση των εργαζομένων και μειώνει την αποδοτικότητα λειτουργίας. Παρά τις προφυλάξεις που έγιναν, οι θερμοκρασίες που αισθάνονται ιδιαίτερα στις θερμές περιοχές θα αυξηθούν και το περιβάλλον εργασίας θα γίνει πιο δυσμενές. Για να αποτραπεί αυτό, θα χρησιμοποιηθούν περισσότερα συστήματα θέρμανσης και ψύξης στους χώρους εργασίας και στις κατοικίες.
Υπάρχουν δύο βασικά πρότυπα για τον προσδιορισμό των συνθηκών θερμικής άνεσης:
- TS EN ISO 7730 Μέσα θερμικά μέσα - Προσδιορισμός δεικτών PMV και PPD Προσδιορισμός συνθηκών θερμικής άνεσης
- TS EN 27243 Ζεστά περιβάλλοντα - Εκτίμηση της θερμικής πίεσης στον εργαζόμενο σύμφωνα με τον δείκτη WBGT
Από αυτά, το πρότυπο TS EN ISO 7730 είναι ένα πρότυπο που χρησιμοποιείται σε εύκρατα περιβάλλοντα. Το πρώτο μέρος αυτού του προτύπου καλύπτει τις συνθήκες προσωπικής δυσαρέσκειας και το δεύτερο μέρος καλύπτει τις συνθήκες περιβαλλοντικής δυσαρέσκειας. Οι προσωπικές μεταβλητές σχετίζονται με το μεταβολισμό του εργαζομένου, δηλαδή την τρέχουσα εργασία και την αντίσταση μόνωσης των ενδυμάτων. Οι περιβαλλοντικές μεταβλητές σχετίζονται με τη θερμοκρασία του αέρα, την ακτινοβολούμενη θερμότητα (επίδραση της θερμοκρασίας της επιφάνειας με την ακτινοβολία), τη σχετική υγρασία και την ταχύτητα του αέρα. Στο πρότυπο αυτό υπάρχουν δύο δείκτες που καθορίζουν τους όρους προσωπικής δυσαρέσκειας:
- PMV (προβλεπόμενη μέση ψήφος)
- PPD (προβλεπόμενο ποσοστό δυσαρεστημένο) δηλ. Μέσο ποσοστό δυσαρέσκειας (ποσοστό προσωπικής δυσαρέσκειας)
Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται ευρέως σε όλο τον κόσμο για τον προσδιορισμό της θερμικής άνεσης. Το σημαντικό σημείο εδώ είναι να φέρουμε την τιμή του PMV πιο κοντά στο μηδέν (στους υπολογισμούς επιτυγχάνεται μια τιμή μεταξύ -3 και + 3).
Εάν η τιμή PMV είναι υψηλή, χρησιμοποιείται το πρότυπο TS EN ISO 27243 που χρησιμοποιείται για θερμά περιβάλλοντα σε αυτά τα περιβάλλοντα. Στην περίπτωση αυτή, ο δείκτης θερμοκρασίας που πρέπει να μετρηθεί είναι η θερμοκρασία του υγρού βολβού (WBGT). Αυτή η μέθοδος ονομάζεται επίσης μέθοδος θερμικής πίεσης. Με αυτή τη μέθοδο μέτρησης, καθορίζεται το χρονικό διάστημα κατά το οποίο οι εργαζόμενοι που εκτίθενται σε υψηλή θερμοκρασία περιβάλλοντος μπορούν να εργαστούν στο περιβάλλον αυτό το πολύ.
Στην πραγματικότητα, αν και η άνεση ποικίλλει από άτομο σε άτομο, η θερμική άνεση είναι μια έκφραση των σωματικών και ψυχικών επιδράσεων της θερμοκρασίας, της σχετικής υγρασίας, της ακτινοβολούμενης θερμότητας, της ταχύτητας του αέρα και παρόμοιων παραμέτρων στους εργαζόμενους σε ένα εργασιακό περιβάλλον. Ως εκ τούτου, για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, ένα περιβάλλον όπου οι σωματικές και πνευματικές διαταραχές είναι ελάχιστες θεωρείται άνετη. Σε ένα άνετο εργασιακό περιβάλλον, η αντίληψη, η κατανόηση, η προσοχή, η αποτελεσματικότητα και η απόδοση των εργαζομένων είναι υψηλές. Κατά συνέπεια, έχει εξασφαλιστεί η υγεία και η ασφάλεια των εργαζομένων σε αυτόν τον χώρο εργασίας και έχουν ελαχιστοποιηθεί τα επαγγελματικά ατυχήματα.
Θερμική Κάλυψη Άνεσης
Η επίδραση της θερμοκρασίας είναι υψηλότερη σε υγρούς καιρούς. Η θερμοκρασία ξηρού αέρα είναι η θερμοκρασία που μετράται από το θερμόμετρο. Για όσους εργάζονται σε εσωτερικούς χώρους χωρίς ηλιακό φως και εκείνοι που εργάζονται έξω στο ηλιακό φως, η επίδραση της θερμοκρασίας είναι διαφορετική. Ωστόσο, εκτός από τους κλιματολογικούς παράγοντες, υπάρχουν μεταβολικοί παράγοντες που επηρεάζουν τη θερμική άνεση των εργαζομένων. Για παράδειγμα, η ποσότητα ενέργειας που ξοδεύουν οι εργαζόμενοι. Όσο βαρύτερη είναι η εργασία, τόσο μεγαλύτερη είναι η ποσότητα ενέργειας που χρησιμοποιείται και η θερμική άνεση επηρεάζεται αρνητικά. Επιπλέον, η ροή αέρα στο περιβάλλον εργασίας και το αν το άτομο είναι εξοικειωμένο με τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος εργασίας επηρεάζει επίσης την θερμική άνεση. Διαφορετικοί χρόνοι ανάπαυσης και εργασίας έχουν καθοριστεί από την άποψη της θερμικής άνεσης. Στο πρότυπο TS EN ISO 27243, οι χρόνοι αυτοί θεωρούνται ως ποσοστό εργασίας 25, το ποσοστό ανάπαυσης 75, το ποσοστό εργασίας 50, το ποσοστό ανάπαυσης 50, το ποσοστό εργασίας 75, το υπόλοιπο 25 και η συνεχής εργασία.
Η θερμική άνεση δεν παρατηρείται αμέσως σε ένα κλειστό περιβάλλον εργασίας. Μετά από μια ορισμένη χρονική περίοδο, αυτό αναγνωρίζεται. Εάν δεν υπάρχουν συνθήκες θερμικής άνεσης, οι εργαζόμενοι αισθάνονται πρώτα την αγωνία και μετά αρχίζουν να αισθάνονται άβολα. Οι δυσμενείς συνθήκες περιβάλλοντος και οι θερμικές επιδράσεις στο περιβάλλον εργασίας αποτελούν σημαντικούς παράγοντες για την εμφάνιση εργατικών ατυχημάτων και τη μείωση της παραγωγής.
Όπως εξηγείται παραπάνω, οι ακόλουθοι τέσσερις παράγοντες είναι αποτελεσματικοί στην ανταλλαγή θερμότητας με τους υπαλλήλους: θερμοκρασία αέρα, υγρασία αέρα, παροχή αέρα και ακτινοβολούμενη θερμότητα.
Ένας αριθμός μετρήσεων, αναλύσεων και αξιολογήσεων εκτελούνται από τους φορείς δοκιμών και ελέγχου για την αξιολόγηση του περιβάλλοντος εργασίας από την άποψη της θερμικής άνεσης. Οι περιοχές στις οποίες οι εργαζόμενοι είναι περισσότερο εκτεθειμένες σε θερμική καταπόνηση είναι γενικά περιοχές στις οποίες υπάρχει υψηλός εξοπλισμός που εκπέμπει θερμότητα, όπως λέβητες τήξης, κλίβανοι κύλισης και παρόμοια. Αυτές οι περιοχές είναι πιο κοινές στη χαλυβουργία, τα χυτήρια, το γυαλί και την κεραμική.
Ο δείκτης WBGT είναι μια διάσταση του θερμικού φορτίου στο οποίο εκτίθενται οι εργαζόμενοι. Γενικά, οι μετρήσεις λαμβάνονται και υπολογίζονται κατά μέσο όρο για μια μετατόπιση οκτώ ωρών. Αυτές οι μετρήσεις περιλαμβάνουν τις καιρικές συνθήκες του περιβάλλοντος εργασίας από την άποψη του θερμικού φορτίου και καθορίζονται από τρεις παραμέτρους:
- Θερμοκρασία / σφαίρα ακτινοβολίας
- Θερμοκρασία υγρού θερμόμετρου
- Θερμοκρασία ξηρού θερμόμετρου (αέρα)
