معنی ایمنی مواد غذایی چیست؟

تغذیه و زندگی سالم نیازهای اساسی مردم است. این امر از طریق ایمنی مواد غذایی به دست می آید. ظهور بسیاری از بیماری های جدید امروز، نتیجه بی توجهی در این زمینه است. بیماری های ناشی از مواد غذایی بد و ناسالم سلامت انسان را در کشورهای در حال توسعه و همچنین کشورهای توسعه یافته تهدید می کند. این بیماری ها برای کودکان، زنان باردار و سالمندان، به ویژه کسانی که سیستم های ضعیف دفاعی دارند، خطر بزرگی را تشکیل می دهند.

هدف از مطالعات ایمنی مواد غذایی این است که اطمینان حاصل شود که مواد غذایی تولید شده به مصرف کنندگان و محیط طبیعی از لحاظ جسمی، شیمیایی و بیولوژیکی آسیب نمی رساند. علاوه بر تولید با کیفیت در رستوران ها، هتل ها، رستوران ها، کافه ها و موسسات مشابه که مواد غذایی را تولید می کنند، ضرورت اجرای تعدادی از سیستم های مدیریت ایمنی مواد غذایی که تضمین تولید مواد غذایی را در بر می گیرد، اهمیت ایمنی مواد غذایی را افزایش می دهد. مطالعات ایمنی مواد غذایی به منظور به حداقل رساندن خطرات احتمالی مواد غذایی، که در آن مشکلات ایجاد شده و چگونگی حل این مشکلات مورد بررسی قرار می گیرد. در این زمینه، شیوه های بهداشت در مواد غذایی و آموزش پرسنل کارآفرینی نیز به توسعه شرکت های مواد غذایی و بهبود کیفیت زندگی جامعه کمک می کند.

مسئله ایمنی غذا در ارتباط با ظهور خطرات ناشی از غذا در هنگام مصرف مواد غذایی است. از آنجا که این خطرات در هر مرحله از زنجیره غذایی اتفاق می افتد، کنترل موثر در زنجیره غذایی ضروری است. بنابراین، ایمنی مواد غذایی را می توان با سهم تمام عناصر در زنجیره غذایی تضمین کرد.

ایمنی غذا به تمام اقدامات ارائه شده برای از بین بردن تمام خطرات فیزیکی، شیمیایی و زیست محیطی که ممکن است در مواد غذایی بوجود آید اشاره دارد. بنابراین، غذای سالم، زمانی که به عنوان آماده شده آماده شده است، برای مصرف انسان با خواص فیزیکی، شیمیایی و میکروبیولوژیکی مناسب است و ارزش غذایی خود را از دست نداده است. به عبارت دیگر، به معنای غذای سالم، وضعیت غیر مضر برای سلامت انسان اهمیت دارد. در غیر این صورت، هنگامی که غذاهای ناامن مصرف می شوند، شرایط نامطلوب مانند ظهور علائم بیماری یا افزایش مشکلات بهداشتی رخ می دهد. ایمنی مواد غذایی برای تعیین اینکه مواد غذایی مناسب برای مصرف و محافظت از مصرف کنندگان در برابر خطرات غذایی است. به همین دلیل، هر کس در زنجیره غذایی باید بخش خود را انجام دهد. ایمنی و کیفیت غذا می تواند تنها با استفاده از سیستم ایمنی و کیفیت مواد غذایی در بخش مواد غذایی تنظیم شود.

جنبه های مهم تولید محصول از نظر ایمنی مواد غذایی عبارتند از:

• داروی مجاز توصیه شده در طول تولید باید در زمان مناسب با روش های مناسب و در مقادیر کافی استفاده شود.
• زمان بین پاشش و برداشت برای ایمنی مواد غذایی بسیار مهم است و باید دنبال شود.
• برای اطمینان از قابلیت ردیابی، در طول فرایندهای تولید، داروهای مورد استفاده در تولید، فواصل برداشت و نقاط مشابه باید ثبت شود.
• هنگام استفاده از روش هایی مانند آبیاری، لقاح و نگهداری، باید توجه داشته باشید که محصول منفی را تحت تاثیر قرار نمی دهد.

نکات مهم در تولید حیوانات از نظر ایمنی مواد غذایی عبارتند از:

• فقط داروهایی که توسط وزارت بهداشت برای حیوانات تایید شده است باید در زمان و مقدار توصیه شده مورد استفاده قرار گیرد.
• داروهای دامپزشکی نباید بدون تجویز دامپزشکی به هیچ وجه استفاده شود.
• واکسن های حیوانات باید در فواصل منظم و به موقع داده شود.
• بیماری های حیوانی و مرگ های ناشی از علل ناشناخته باید بلافاصله به ادارات دولتی مربوطه گزارش شود.
• در حین انتقال حیوانات باید یک گواهی پزشکی صادر شده توسط دامپزشک داشته باشد.
• اقامت حیوانات و وسایل حمل و نقل باید مناسب رفاه حیوانات باشد.
• مدارک غذا، دارو و واکسن مورد استفاده باید برای ردیابی نگهداری شود.

عدم رعایت الزامات تمیزکاری و بهداشت در تمام مراحل تولید، پردازش، ذخیره سازی، حمل و نقل، پخت و پز و مصرف مواد غذایی و آلودگی به روش های مختلف منجر به از دست دادن ارزش های تغذیه ای، تضعیف کیفیت مواد غذایی، مسمومیت غذایی در انسان و یا سایر مشکلات بهداشتی می شود.

خطرات سلامتی غذا چیست؟

شرایط اساسی ایمنی مواد غذایی تامین مواد خام امن است. به منظور تولید مواد غذایی سالم، مواد اولیه باید در شرایط سالم و بهداشتی تولید شوند.

خطرات مواد غذایی در سه گروه قرار می گیرند: فیزیکی، بیولوژیکی و شیمیایی. خطرات فیزیکی مواد مختلفی مانند سنگ، خاک، شیشه، فلز، چوب و استخوان است که انتظار نمی رود در مواد غذایی وجود داشته باشد. با این حال، خطر ابتلا به میکروبی در میان خطرات مواد غذایی قرار دارد. خطرات در غذاها در مراحل مختلف فعالیت های تولیدی مهم هستند. اگر با روش های مناسب استریلیزه نشود، در مواد غذایی به طور طبیعی بسیاری از میکروارگانیسم ها وجود دارد. خطر واقعی زمانی رخ می دهد که این تعداد بیش از محدودیت ها و خطراتی برای سلامت انسان باشد.

باکتری، قارچی، ویروسی و انگل یکی از مهمترین خطرات بیولوژیکی هستند که ایمنی مواد غذایی را در معرض خطر قرار می دهند. برخی از بیماری ها با اقدامات انجام شده کاملا از بین رفته یا به حداقل می رسند. با این حال، در کشور ما متاسفانه هنوز هم یک خطر است. به منظور محافظت از انسان ها از این بیماری ها، به ویژه حیوانات باید تحت کنترل قرار گیرند.

خطرات شیمیایی که ایمنی مواد غذایی را در معرض خطر قرار می دهند، شامل داروهای دامپزشکی و برخی از باقی مانده های آفت کش است که به صورت غیرمنتظره یا به طور تصادفی برای تولید محصولات بالایی در تولید گیاهان و حیوانات استفاده می شود. برخی از خطرات شیمیایی از منابع زیست محیطی حاصل می شود. مواد سمی و آلرژن ها که به نحوی وارد ساختار غذا می شوند، امنیت مواد غذایی را تهدید می کنند.

علاوه بر این، این واقعیت که مکمل های غذایی استفاده شده در روش های صحیح استفاده نمی شوند و در مقادیر تجویز شده، یک خطر شیمیایی مهم را ایجاد می کنند.

در مواد غذایی ممکن است خطرات ناشی از استفاده از مواد خام، تکنیک های تولید و عدم رعایت قوانین بهداشت کارگران و نیز آلودگی سایر مواد خارجی مانند رنگ، روغن ماشین و غیره باشد. تمام این خطرات را می توان با اقداماتی که در طول تولید، خرید، پردازش، ذخیره سازی، توزیع و فروش انجام می شود کاهش داده و ایمنی مواد غذایی را تضمین می کند. در غیر این صورت، یک محیط مطلوب در مواد غذایی ایجاد می شود که موجب خسارت های میکروبیولوژیکی، فیزیکی و شیمیایی می شود.

بهداشت و بهداشت چیست؟

بهداشت و بهداشت مفاهیم مکمل هستند. بهداشت به طور کلی مربوط به علل بیماری ها و از بین بردن آنها است. به یک معنا، آن را در زمینه پزشکی پیشگیرانه قرار می گیرد. هنگامی که بهداشت مواد غذایی ذکر شده است، قابل درک است که تمام مطالعات انجام شده برای ارائه شرایط مناسب در مراحل مختلف تولید از میدان به جدول مصرف کننده به منظور تولید مواد غذایی سالم قابل درک است.

اصطلاح بهداشتی به طور گسترده اصولی را که برای حفاظت و بهبود سلامت انسان استفاده می شود، پوشش می دهد. بهداشت بیان در بخش غذا به معنی ایجاد و حفظ شرایط بهداشتی و سالم در تولید مواد غذایی است. مشکل در تهیه بهداشتی مواجه است که آنها حامل هستند. حاملان، میکروارگانیسم ها را در بدن خود ایجاد می کنند، خود را تحت تأثیر قرار نمی دهند و آنها را به مردم و محیطی که با آنها در تماس هستند، گسترش می دهد. این خطرناک است زیرا به حامل شناخته نمی شود. در بخش غذا، تمام اقداماتی که برای ایجاد و حفظ شرایط بهداشتی و سالم انجام می شود، به عنوان بهداشتی تعریف می شود. بنابراین، بهداشت و درمان به عنوان یک کل در بخش مواد غذایی در نظر گرفته شده و شامل مراحل تولید، ذخیره سازی و حمل و نقل می شود. در این مرحله، کارمندان و تجهیزات نباید نادیده گرفته شود. بهداشت و درمان تجاری برای ایمنی مواد غذایی و سلامت مصرف کنندگان بسیار مهم است.

در مورد توجه کافی به اقدامات بهداشتی و بهداشتی، میکروارگانیسم ها فعال می شوند و ساختار، طعم و عطر مواد غذایی را تغییر می دهند، کیفیت را کاهش می دهند اما مهمتر از همه آنها خطراتی را برای سلامت انسان ایجاد می کنند.

مقررات قانونی چیست؟

در قانون خدمات دامپزشکی، گیاهان دارویی، مواد غذایی و خوراکی صادر شده توسط وزارت زراعت و امور روستایی در 2010، غذا به تفصیل شرح داده شده است. طبق قانون، مواد غذایی عبارتند از حیوانات زنده، تغذیه، گیاهان جمع آوری نشده، داروهای مورد استفاده برای اهداف درمانی، لوازم آرایشی، تنباکو و محصولات تنباکو که برای مصرف مستقیم مردم نیست و مواد یا محصولات پردازش شده، نیمه پردازش شده یا غیر پردازش شده خورده، سیگار یا انتظار می رود که توسط انسان استفاده شوند. این امر از طریق گرفتن پروسه های طولانی از مصرف مواد غذایی به مصرف می رسد.

غذاهایی که برای مصرف انسانی عرضه می شوند نباید خطر سلامتی داشته باشند. به منظور دستیابی به این، کشورها مقررات قانونی را اتخاذ می کنند و تحریم ها را برای محافظت از سلامت انسان و جلوگیری از تقلب مواد غذایی اعمال می کنند.

مقررات بهداشت غذا توسط وزارت غذا، کشاورزی و دامداری در 2011 بر اساس قانون فوق الذکر صادر شد. این مقرره مطابق با دستورالعمل بهداشت مواد غذایی 852 / 2004 / EC منتشر شده در کشورهای اتحادیه اروپا تهیه شده است. این دستورالعمل اصول بهداشت مواد غذایی را تنظیم می کند که بنگاه های تولید مواد غذایی باید از تولید به مصرف کننده نهایی برسانند تا اطمینان مصرف کننده و ایمنی مواد غذایی را تضمین کند.

الزامات بهداشت عمومی برای موسسات مواد غذایی در مقررات به شرح زیر شرح داده شده است:

• مؤسسات غذائی باید تمیز و در شرایط خوبی نگهداری شوند و تعمیرات لازم انجام شود.
• امکانات شرکت های مواد غذایی،
  • این باید یک منطقه کاری مناسب برای تعمیر و نگهداری مناسب، تمیز کردن و ضد عفونی کردن، جلوگیری یا کاهش آلودگی هوا و اطمینان از اینکه همه فعالیت ها بهداشتی هستند، ارائه می شود.
  • این باید از انباشت خاک جلوگیری کند، با مواد سمی تماس بگیرد، ذرات مخلوط به مواد غذایی و تشکیل قالب های ناخواسته در سطح.
  • این باید از آلودگی جلوگیری کند و اجازه دهد که مواد بهداشتی خوبی برای مواد غذایی به کار رود.
  • در صورت لزوم، ظرفیت کافی برای حفظ مواد غذایی در دمای مناسب فراهم می کند و از کنترل دما و کنترل دما اطمینان حاصل می کند.
• تعداد قابل توجهی از توالت هایی که به یک سیستم زهکشی موثر متصل هستند باید وجود داشته باشد. این توالت نباید به طور مستقیم به مناطق تولید مواد غذایی باز شود.
• باید تعداد کافی از غرق شده به درستی طراحی شده و قرار داده شود. Washbasins باید آب گرم و سرد، تمیز کردن دست و عوامل خشک کننده بهداشتی داشته باشند.
• این مرکز باید سیستم های تهویه طبیعی یا مکانیکی مناسب داشته باشد.
• سرویس بهداشتی، دوش و حمام بخار باید سیستم های تهویه مناسب طبیعی یا مکانیکی داشته باشد.
• سطح مناسب نور طبیعی یا مصنوعی باید ارائه شود.
• سیستم تخلیه باید برای جلوگیری از خطر آلودگی طراحی و ساخته شود.
• باید ظرفیت کافی برای پوشیدن و لباس پوشیدن و تعداد کافی دوش برای کارکنان وجود داشته باشد.
• تمیز کردن و ضد عفونی کننده نباید در مناطقی که مواد غذایی پردازش می شود ذخیره شود.

تمرین های خوب تولید در صنایع غذایی (GMP)

GMP عملیات تولید خوب یک استاندارد سیستم طراحی شده برای تولید محصولاتی است که بر سلامت انسانها مانند مواد غذایی، دارو، لوازم آرایشی و وسایل پزشکی تاثیر می گذارد، تحت شرایط مناسب و مناسب. هدف از این استاندارد جلوگیری از آلودگی و افزایش قابلیت اطمینان محصولات در طی پردازش، آماده سازی، ذخیره سازی و حمل و نقل محصولات است. برای این منظور، یک مجموعه استاندارد اقدامات حفاظتی ضروری است.

اصول اساسی عملیات تولید GMP که در بخش مواد غذایی اعمال می شود، عبارتند از:

• پیاده سازی سیستم مدیریت کیفیت در کسب و کار
• ساختار سازمانی و صلاحیت کارکنان روشن است
• تسهیلات، ماشین آلات، تجهیزات و مواد مطابق با استانداردهای مورد نیاز است
• گردش کار، فرایندهای کاری و دستورالعمل های کاربردی نوشته شده است
• ورود مواد خام به شرکت، پردازش، ذخیره و توزیع غذا
• کنترل کیفیت و آزمایش در مراحل مختلف فرایندها
• تصویب فعالیت ها در تمام مراحل و شناسایی کارکنان مجاز به تایید
• تعیین فرایند دریافت، ارزیابی و پاسخ به شکایات مصرف کننده
• در موارد غیر منتظره، اگر مواد غذایی باید از بازار بیرون بیایند، ایجاد یک سفارش که این اجازه را در شرکت می دهد
• بررسی علل و راه حل های این گسل ها در مورد تولید معیوب
• ذخیره نمونه های مواد غذایی، از بین بردن محصولات مشکوک یا بازگشتی
• اطمینان از ممیزی های داخلی و خارجی سازمان

از لحاظ فعالیت در بخش مواد غذایی، الزامات GMP روش های تولید خوب به شرح زیر است:

• قبل از شروع تولید، لازم است اطمینان حاصل شود که براساس دستورالعمل های کتبی، درست و دقیق برنامه و جریان های کاری، کار می کند.
• در طول فعالیت ها، لازم است که با فرآیندهای کسب و کار مطابقت داشته و فراتر از دستورالعمل های نوشته شده نباشیم.
• مطلقا لازم است از مواد مناسب در مراحل تولید استفاده کنید.
• در طول فعالیت ها لازم است از ابزار و تجهیزات مناسب برای کار استفاده شود و اطمینان حاصل شود که آنها تمیز هستند.
• برای جلوگیری از آلودگی و آلودگی باید اقدامات احتیاطی لازم صورت پذیرد.
• همیشه لازم است در برابر خطاهای برچسب زدن مواد غذایی مراقب باشید.
• کارکنان باید همیشه دقیق و دقیق کار کنند.
• محیط کار در استقرار، از جمله کارکنان، باید همیشه تمیز و مرتب باشد.
• کسب و کار باید همیشه برای اشتباهات، اشتباهات و شرایط بد آماده شود و همیشه باید این شرایط را گزارش کند.
• همیشه لازم است اطمینان حاصل شود که سوابق نگهداری شده، گزارشات تهیه شده و بررسی انجام شده درست است.

چرا کارهای تولید خوب در صنایع غذایی؟

غذا به طور مستقیم بر سلامت انسان تاثیر می گذارد. بنابراین، شرایط بهداشتی باید در طول تولید اطمینان حاصل شود. اطمینان از شرایط بهداشتی و تولید در این شرایط با GMH Good Manufacturing Practices انجام می شود.

GMH روش های تولید خوب شامل تمام پروسه های تولید از ورود مواد غذایی به مواد خام به مواد بسته بندی و حتی به مصرف کنندگان است. GMH روش های تولید خوب در حال تلاش برای ارائه صفر خطا و کیفیت پیوسته است.

شرایط تولید مواد غذایی مانند دارو، لوازم آرایشی و دستگاه های پزشکی که بر سلامت انسان تاثیر می گذارد، نیز باید از معیارهای GMH Good Manufacturing Practice برخوردار باشند.

شرکت های تولید کننده مواد غذایی مزایای قابل توجهی را در صورت ایجاد و مدیریت سیستم های GMP در زمینه فعالیت های تجاری خود دارند. این مزایا به طور خلاصه در زیر توضیح داده شده است:

• GMP Good Manufacturing Practices همچنین دارای استانداردهای سیستم مدیریت کیفیت است. به همین ترتیب، تمام فرایندهای تولید دنبال می شوند و مواد غذایی به بهترین شکل به مصرف کنندگان منتقل می شود.
• تمام فرآیندها و کارکنان تحت کنترل هستند تا از هر گونه سردرگمی و اشتباه در فعالیت های تولید جلوگیری شود.
• کارمندان در تمام سطوح از ایمنی مواد غذایی و ایمنی تولید آگاهی دارند.
• مواد غذایی به روش دقیق تر و تحت شرایط مناسب تولید می شوند.
• به همین علت، اعتماد به نفس شرکت در افکار عمومی افزایش می یابد.
• این شرکت مزیت رقابتی عالی در بازارهای داخلی و خارجی را به دست می آورد.
• این نهاد همچنین مطابق با مقررات قانونی تولید می کند و با شرایط جریمه مواجه نیست.
• خواسته های مشتریان امروز و آینده به سرعت و با کیفیت بالا برآورده می شود.

سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی ISO 22000 چیست؟

دلیل آن که ایمنی مواد غذایی بسیار مهم است این است که نتایج درست را نمی توان با تجزیه و تحلیل برخی از مواد غذایی تولید کرد. بنابراین، نیاز به روش بسیار سیستماتیک است که شامل تمام فرایندهای فعالیت تولیدی است. در این زمینه، سیستم تجزیه و تحلیل خطرات HACCP و سیستم کنترل بحرانی در ابتدا توسعه یافت. اگر چه این سیستم برای اولین بار کافی بود، زمانی که مسئله ایمنی مواد غذایی با جهانی شدن رو به رو شد، این بار سازمان استاندارد بین المللی (ISO) استانداردهای ISO 2005 سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی را در 22000 تهیه کرد. این استاندارد یک استاندارد بین المللی است و هدف آن ایجاد زنجیره تولید غذای سالم در سراسر جهان است. سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی ایزو 22000 ارتباط بین شرکت های تولید کننده مواد غذایی و تامین کنندگان، مقامات حقوقی، سازمان های مربوطه و مصرف کنندگان ایجاد می کند و تلاش می کند تا در هر مرحله از نظارت بر مواد غذایی نظارت شود.

در حالی که اصول HACCP تنها بر اساس مرحله تولید محصولات غذایی تولید می شوند، استاندارد ISO 22000 طیف وسیعی از کل زنجیره تولید را پوشش می دهد. به همین دلیل، HACCP از زمان 2006 لغو شده است.

استاندارد ایزو 22000 مجموعه ای از استانداردهای ایجاد شده برای انجام تجزیه و تحلیل خطر در تولید مواد غذایی، شناسایی نقاط کنترل بحرانی، مدیریت فرایندهای مرتبط و ایجاد یک سیستم مدیریت کیفیت است. استانداردهای تشکیل دهنده این سیستم عبارتند از:

• ISO 22000 سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی، مورد نیاز برای همه سازمان ها در زنجیره غذایی
• ISO 22001 سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی، راهنمای ایزو 9001 برای پیاده سازی در صنایع غذایی و آشامیدنی
• ISO 22002 سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی، دستورالعمل های اجرای استاندارد ISO 9001 در تولید دانه
• سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی ایزو 22003، الزامات سازمان های ارائه دهنده ممیزی و صدور گواهینامه سیستم های مدیریت ایمنی مواد غذایی
• ISO 22004 سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی، کتابچه راهنمای کاربر ISO 22000
• ISO 22005 سیستم های مدیریت ایمنی مواد غذایی، ردیابی در زنجیره غذا و مواد غذایی، اصول اساسی و ویژگی های کلی طراحی و پیاده سازی سیستم

استاندارد HACCP که پایه استاندارد ISO 22000 را تشکیل می دهد، در ابتدا برای مطالعات فضایی آمریکا در سال 1960، در تولید غذا به فضانوردان طراحی شده بود. به یک معنا، استاندارد HACCP یک سیستم مدیریت ریسک است. با این حال، معیارهای HACCP بر اساس بسیاری از توافقنامه های بین المللی، که در کوتاه مدت استفاده از این استانداردها را گسترش داده اند، بر اساس اساسنامه گرفته شده است. استاندارد HACCP به طور کامل ایمنی مواد غذایی را در شرکت های تولید کننده مواد غذایی هدف قرار می دهد و تنها بر خطرات غذایی خاص تمرکز می کند. به عبارت دیگر، همان طور که در بالا ذکر شد، استاندارد HACCP تنها بر شرکت های تولید کننده مواد غذایی تأسیس می شود.

بنابراين سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی ایزو 22000 بر مبنای تولید و فروش مواد غذایی سالم در سراسر جهان است. مهم این است که نه تنها تولید غذا، بلکه تمام فرایندها از بسته بندی، نگهداری، حمل و نقل، بازاریابی، فروش و رسیدن به مصرف کنندگان است. با توجه به استاندارد آب، مواد غذایی سالم را می توان در هر مرحله نظارت کرد.

صدور گواهینامه ISO 22000 نشان می دهد که چقدر آنها به اصول ایمنی مواد غذایی در برابر مصرف کنندگان خود پایبند هستند. استاندارد ISO 22000 ترکیبی از فرایندهای کنترل و فعالیت های نظارتی تحت سیستم مدیریت برای اطمینان از ایمنی مواد غذایی برای این منظور است.

شرکت های مواد غذایی که مایل به اخذ گواهینامه ایزو 22000 می باشند باید یک سیستم HACCP تعریف شده توسط Codex Food Codex (Codex Alimentarius) را تعیین کنند، خطرات را برای همه فرآیندها، و همچنین گردش کار سند و فرآیندهای کاری که شامل شیوه های تولید خوب و الزامات قانونی مربوطه است، تعیین کند.

Codex Food Code استانداردهای تغذیه بین المللی است که توسط کمیسیون ایجاد شده توسط سازمان غذا و کشاورزی (FAO) و سازمان بهداشت جهانی (WHO) ایجاد شده است.

استاندارد ایزو 22000، که یک استاندارد بین المللی است، استانداردی است که شامل تمام شرکت های زنجیره غذایی، از جمله شرکت های پذیرایی و بسته بندی می باشد.

ISO 22000 سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی دارای پوشش گسترده ای است. این شامل شرکت های تولید کننده مواد غذایی، شرکت های تولید مواد غذایی، شرکت های تولید مواد بسته بندی، مواد اولیه یا مواد افزودنی شرکت های تولید، تمیز کردن و ضدعفونی کردن مواد تشکیل دهنده، انبارها، حمل و نقل، عمده فروشان، خرده فروشان و همه کسانی است که خدمات غذایی را ارائه می دهند.

امروزه یکی از موانع کشور ما در هماهنگ سازی اتحادیه اروپا غذا است. کشورهای عضو اتحادیه اروپا درباره غذا بسیار حساس هستند. تدارکات قانونی وزارت غذا، کشاورزی و دامداری عمدتا برای تنظیم زیرساخت های شرکت های تولید مواد غذایی و مجبور کردن آنها به مطابقت با شرایط بهداشتی است. آنها همچنین تشویق می شوند گواهینامه ISO 22000 مدیریت ایمنی غذا را کسب کنند. به این ترتیب، نظارت بر نظارت بر موسسات رسمی کاهش می یابد.

ساختار اساسی استانداردهای مدیریت ایمنی مواد غذایی TS EN ISO 22000 به شرح زیر است:

• سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی
  • شرایط عمومی
  • الزامات اسناد
• مسئولیت مدیریت
  • تعهد مدیریت
  • سیاست ایمنی مواد غذایی
  • برنامه ریزی سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی
  • مسئولیت و اقتدار
  • رهبر گروه ایمنی مواد غذایی
  • ارتباط
  • آمادگی اضطراری و پاسخ
  • بررسی مدیریت
• مدیریت منابع
  • تامین منابع
  • منابع انسانی
  • زیرساخت
  • محیط کاری
• برنامه ریزی و پیاده سازی محصول ایمن
  • عمومی
  • برنامه های پیش نیاز
  • مراحل اولیه تجزیه و تحلیل خطر
  • تجزیه و تحلیل خطر
  • ایجاد برنامه های پیشگیرانه عملیاتی
  • تهیه برنامه HACCP
  • به روز رسانی اطلاعات اولیه و اسناد مشخص شده در OGP (برنامه پیش نیاز عملیاتی) و برنامه های HACCP
  • برنامه ریزی تأیید
  • سیستم ردیابی
  • بررسی عدم انطباق
• اعتبار سنجی، تایید و بهبود سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی
  • عمومی
  • اعتبار سنجی ترکیبات اندازه گیری کنترل
  • کنترل نظارت و اندازه گیری
  • تأیید سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی
  • توانبخشی

این ضمیمه های استاندارد شامل موارد ذیل می باشد:

• ضمیمه A: مطابقت استانداردهای ISO 22000 و ISO 9001
• ضمیمه B: مطابقت استانداردهای HACCP و ISO 22000
• ضمیمه C: منابع غذایی Codex ارائه نمونه هایی از اقدامات کنترل، از جمله برنامه های پیش نیاز، و هدایت انتخاب و استفاده از آنها

یک سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی مستلزم همکاری منظم بین همه فعالیت های مدیریتی در شرکت، پیاده سازی و به روز رسانی در صورت نیاز است. استاندارد ایزو 22000 تحت همان سقف با استانداردهای سیستم مدیریت کیفیت ISO 9001 ایجاد شده است تا هماهنگی بین آنها افزایش یابد. به این ترتیب، استاندارد ISO 22000 می تواند به طور جداگانه و مستقل از سایر استانداردهای سیستم مدیریت در شرکت نصب شود. همچنین می تواند به راحتی با سایر استانداردهای مورد استفاده در شرکت ادغام شود.

استاندارد ایزو 22000 اصول و مراحل اجرای استاندارد HACCP را که توسط کمیته Codex Alimentarius طراحی شده است، تکمیل می کند. این برنامه HACCP و برنامه های پیش نیاز را ترکیب می کند. تجزیه و تحلیل خطر غذایی کلید برای یک سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی است. با تجزیه و تحلیل خطر، شناسایی و اجرای اقداماتی که باید انجام شود، آسان تر است. این استاندارد مستلزم شناسایی و ارزیابی خطرات مربوط به امکانات و فرایندهای واحد و خطرات احتمالی در زنجیره غذایی است.

استاندارد ISO 22000 به عنوان یک استاندارد حسابرسی برای تسهیل اجرای آن طراحی شده است. با این حال، شرکت ها می توانند روش های لازم را برای برآوردن الزامات این استاندارد انتخاب کنند.

به طور خلاصه، این استاندارد با هدف اطمینان از ایمنی غذا در عملیات زنجیره غذایی جهانی است. این یک سیستم بسیار سازگار و یکپارچه برای شرکتهایی است که میخواهند بیشتر درمورد امنیت تمرکز کنند تا نیازهای قانونی. به این ترتیب، آن را به طور کامل با الزامات مقررات قانونی مطابقت می دهد و شرکت به راحتی می تواند ممیزی های رسمی و خصوصی را انجام دهد.