چرا ما به یک سیستم مدیریت محیط زیست نیاز داریم؟

زمین تحت تهدید بزرگ قرار دارد. در میان این تهدیدات ناشی از صنعتی شدن و رشد سریع جمعیت، فرسایش، زباله های سمی، از بین رفتن منابع طبیعی، تضعیف تعادل محیطی، کاهش تنوع زیستی، عدم تعادل محیطی به علت اثر گلخانه ای، گرمایش جهانی و نازک شدن لایه اوزون است.

به منظور جلوگیری از این تهدیدات، باید ریسک ها و فرصت های زیست محیطی موثرتر و با روش های متداول تر مدیریت شود. این تنها از طریق یک سیستم مدیریت زیست محیطی به درستی اجرا می شود.

محيط زيست نه تنها محيطي است که در آن مردم زندگي مي کنند و منابع مداوم را براي اطمينان از اين امر فراهم مي کنند. شرکت ها در بخش های مختلف از منابع تولید شده از محیط زیست استفاده می کنند. با این حال، این منابع نباید نامحدود باشند. اگر منابع یک روز خسته می شوند، محیط زیست شروع به آلوده می کند و بیشترین زیان را از طریق زندگی به وجود می آورد. همچنین به این معنی است که کسب و کار دیگر قادر به یافتن منابع برای تولید نخواهد بود.

در این تحولات خطرناک، 1972 کنفرانس استکهلم برگزار کرد. موضوع اصلی این کنفرانس ایجاد آگاهی محیط زیست در جهان است. جوامع و کشورها باید با اصول حفاظت از محیط زیست مطابقت داشته باشند. پس از این کنفرانس، 20 این بار پس از گذشت سال از اجلاس ریو برگزار شد. در این نشست، مفهوم توسعه پایدار تاکید شد و بحث در مورد چگونگی اجرای آن ایجاد شد.

نکته مهم این است که توسعه بدون آلودگی محیط زیست به دست می آید. برای این منظور، از یک سو مردم و شرکت های فعال در فعالیت های تولیدی وظایف مهمی دارند.

تمام کسب و کارها در حال حاضر آگاه هستند که توسعه پایدار و الزامات حفاظت از محیط زیست از مهمترین مسائل مربوط به صنعت است. همه شرکت ها باید این دو مفهوم را بین اولویت های خود قرار دهند و برنامه های خود را به صورت موازی و برنامه ریزی کنند.

اگر یک رویکرد حساس به محیط زیست تصویب و اجرا شود، می توان مشکلات محیطی را حل کرد. این رویکرد یک رویکرد مبتنی بر محیط زیست در تمام فعالیت های شرکت ها، به حداقل رساندن آسیب به محیط زیست، تغییر فرآیندهای تولید در این جهت، استفاده از فن آوری های صحیح و جدید، آموزش کارکنان خود به حساسیت به محیط زیست و اجرای پروژه های جدید برای حفاظت از محیط زیست است.

تصمیمات محیطی باید همیشه در تصمیم گیری های مدیریت کسب و کار باید اولویت بندی شود و سیستم های مناسب و فرآیندهای کسب و کار باید به منظور اجرای تصمیمات توسعه یابد.

سیستم مدیریت محیط زیست چیست؟

سیستم مدیریت محیط زیست یک سیستم کنترل نیست. این یک سیستم است که به وظایف شرکت ها در شرایط محیطی پاسخ می دهد. این سیستم همچنین یک سیستم است که خطرات زیست محیطی را کاهش می دهد و فرصت های رقابتی را ایجاد می کند. استفاده موثر از منابع آب، انرژی و سایر منابع خام مورد استفاده در تولید، یک عامل است که باعث کاهش هزینه ها در همه بنگاه ها، بویژه در شرکت های کوچک و متوسط ​​می شود.

امروزه مصرف کنندگان امروزه نسبت به گذشته آگاه هستند. این امر توجه و تقاضا می کند که محصولاتی که آنها خریداری می کنند، فرصت های بازیافت بیشتری را تولید می کنند، ضایعات کمتری تولید می کنند، از منابع تجدیدپذیر بیشتر در تولید استفاده می کنند و محصولات را برای اکوسیستم قابل اعتماد تر می کنند. به منظور اجتناب از عقب راندن این خواسته ها، شرکت ها یک رویکرد مدیریتی حساس به محیط زیست را توسعه می دهند.

سیستم مدیریت زیست محیطی به منظور فعال کردن شرکت های فعال در بخش های مختلف برای مدیریت ابعاد محیط زیست، توسعه و اجرای سیاست های زیست محیطی توسعه داده شده است. استاندارد ISO 14001 سیستم مدیریت محیط زیست منتشر شده توسط سازمان بین المللی استاندارد (ISO) مقررات زیست محیطی موجود را جایگزین نمی کند. با این حال، این یک راهنمای مهم برای کسب و کار است.

اول از همه، سیستم هدف تشخیص و کنترل فعالیت های مضر شرکت برای محیط زیست است. در ضمن، البته، اگر فرصت های زیست محیطی مهم وجود داشته باشد، هدف آن شناسایی آنها است.

یک هدف مهم سیستم این است که با اصول مقررات قانونی موجود مطابقت داشته باشد. این امر باعث می شود که کسب و کار ها با توجه به مقررات قانونی در این زمینه عمل کنند.

سیستم مدیریت زیست محیطی همچنین با هدف تعیین اولویت های شرکت ها، ایجاد سیاست های زیست محیطی و اهداف زیست محیطی و ایجاد و اجرای برنامه هایی برای دستیابی به این اهداف است.

همانند سایر سیستم های مدیریت کیفیت، بهبود مستمر سیستم ضروری است. بسیار مهم است که سیستم را با توجه به شرایط و شرایط لازم تغییر دهید.

برای اینکه سیستم بتواند به این اهداف دست یابد، ابتدا باید حمایت و تعهد مدنی ارائه شود. هر سیستمی که مدیریت ارشد پشتیبانی و پیگیری نمی کند، مزایای مورد انتظار را فراهم نمی کند. به همین ترتیب، مشارکت کارکنان در سیستم نیز مهم است. کارمندان باید از محیط زیست آگاه باشند، از مشکلات زیست محیطی آگاه باشند و به شیوه های خود اعتقاد داشته باشند.

ادغام با سایر سیستم های اعمال شده در شرکت نیز برای موفقیت سیستم مدیریت محیط زیست مهم است. این سیستم یک سیستم مستقل نیست. در عین حال، این شرکت باید در همه فرایندها در محدوده فعالیت های خود تمرکز کند و در مطالعات مورد نیاز، اندازه گیری، تجزیه و تحلیل و ارزیابی در مناطقی که نتایج فعالیت ها بر شرایط محیطی تاثیر می گذارد تمرکز می کنند.

سیستم مدیریت محیط زیست به عنوان استاندارد ISO 14001 در سراسر جهان شناخته شده است و براساس استاندارد ایزو 9000 سیستم مدیریت کیفیت است. بنابراین شناخت و پیاده سازی بین المللی بسیار سریع بوده است.

آیا سیستم مدیریت محیط زیست یک سیستم هزینه ای است؟

ایجاد، پیاده سازی و بهبود کار سیستم مدیریت محیط زیست در شرکت هزینه خاصی را ایجاد می کند. با این حال، در نتیجه بهبود کار انجام شده، شرکت ها بهره وری قابل ملاحظه بهره وری، کاهش ضایعات، استفاده مجدد و ذخیره منابع طبیعی و مواد خام را به دست می دهند. بنابراین، هزینه های انجام شده، بازده قابل توجهی را برای شرکت ها فراهم می کنند.

دوره آماده سازی سیستم مدیریت زیست محیطی ISO 14001 به مطالعات صدور گواهینامه بستگی دارد به اندازه شرکت، پیچیدگی فرایندهای آن و اینکه آیا فعالیت های سازمانی از لحاظ شرایط محیطی حیاتی است. بنابراین، زمان مناسب برای مرحله آماده سازی گواهینامه، آسان نیست. با این وجود، با توجه به اطلاعات دریافت شده از سازمان های صدور گواهینامه، تقریبا 20 درصد از شرکت ها کارهای آماده سازی را در شش یا کمتر انجام می دهند. یک درصد نزدیک به 60 این مطالعات را بین ماههای 7-12 تکمیل می کند. درصد 20 در طول ماه کامل می شود.

در حقیقت، طول کار آماده سازی به طور کامل بستگی به سهم کارکنان دارد. به طور کلی، تغییر عادات و سازگاری با یک روش جدید کار، از عادت های روزانه کار به روش جدید کسب و کار پیروی می کند. به طور کلی، مقاومت افرادی که روی این مسائل کار می کنند مواجه است.

اگر شرکت ها قبلا سیستم های دیگری مانند سیستم مدیریت کیفیت ISO 9001 یا سیستم مدیریت ایمنی و بهداشت حرفه ای OHSAS 18001 را ایجاد کرده و مدیریت کرده باشند، ایجاد، پذیرش و پیروی از سیستم مدیریت ایزو 14001 بسیار سریعتر است. علاوه بر این، امکان استفاده از برخی اجزای سیستم موجود برای سیستم مدیریت محیط زیست وجود دارد.

ایجاد سیستم مدیریت محیط زیست

مهمترین اقداماتی که باید در هنگام ایجاد سیستم مدیریت محیط زیست انجام شود، دریافت پشتیبانی از مدیریت ارشد است. این نکته در بالا ذکر شد. دومین گام مهم که توسط مدیریت ارشد گرفته می شود، تعیین نماینده مدیریت برای انجام این فعالیت ها است. نماینده مدیریت باید فردی باشد که دارای صلاحیت لازم در عملیات است، ساختار و فعالیت های شرکت را می داند، در مورد محیط زیست آگاه است و آموزش های لازم را دریافت کرده و مهارت خاصی در مدیریت پروژه دارد.

نماینده مدیریت باید ابتدا یک طرح کسب و کار و یک بودجه برای کار مدیریت زیست محیطی آماده کند. او باید یک گروه کاری تشکیل دهد. این گروه کاری باید شامل افرادی از موقعیت های مختلف در واحد های مختلف شرکت باشد. وظیفه اصلی گروه کاری شناسایی و ارزیابی وضعیت کنونی است.

شرکت هایی که می خواهند سیستم مدیریت زیست محیطی ISO 14001 را راه اندازی کنند، اگر این اولین بار است که آنها در این کسب و کار مشغول به کار هستند، مفید است برای انجام یک بررسی اولیه محیط زیست. اگر چه این در میان الزامات استاندارد نیست، ابعاد زیست محیطی سازمانی با مطالعه ای که در این جهت انجام می شود، نشان داده می شود. در حال حاضر در حین صدور گواهینامه، بررسی نشده است که آیا این مطالعه انجام شده است یا خیر. با این وجود، اگر بررسی اولیه محیطی انجام شود، نتایج این مرحله در مرحله نصب سیستم مورد استفاده قرار می گیرد. در غیر این صورت، اگر این مطالعه انجام نشده باشد، ناسازگاری غیرمنتظره ممکن است در طول مطالعات صدور گواهینامه شناسایی شود. در این مورد، بازنگری و تغییر استراتژی های زیست محیطی یک بار دیگر باعث تلفات کار و زمان می شود.

مطالعات مقدماتی بررسی محیط زیست می تواند با استفاده از منابع عملیاتی یا برون سپاری انجام شود. اگر منابع موجود مورد استفاده قرار گیرد، ممکن است از تجربه کارکنان بهره مند شوند. در عین حال، هزینه کار کاهش می یابد و قابل کنترل است.

بررسی اولیه زیست محیطی موارد زیر را برجسته می کند: عملکرد هر واحد در کارخانه چیست؟ آیا مقررات قانونی مربوطه به خوبی شناخته شده است؟ آیا استانداردهای داخلی و خارجی به خوبی شناخته شده اند؟ مواد خام و مواد شیمیایی مورد استفاده در تولید چیست؟ چقدر انرژی مصرف می شود؟ نوع و مقدار زباله چیست؟ آیا زباله های خطرناکی در زباله وجود دارد؟ هر برنامه اضطراری؟ آیا وقایع فوق العاده ای وجود دارد؟ نیازهای آموزشی هر واحد در شرکت چیست؟

مطابق با ضمیمه استاندارد ایزو 14001، بررسی اولیه باید چهار زمینه اصلی را شامل شود (ضمیمه A1):

• تعيين مقررات قانونی که نيازمند برآورده شدن سازمانی است
• تعیین شرایط کارکرد عادی شرکت، شرایط غیر طبیعی مانند راه اندازی و غیر فعال کردن، و جنبه های زیست محیطی حوادث از جمله حوادث
• بررسی شیوه های مدیریت زیست محیطی فعلی و فرآیندهای سازمانی از جمله تدارکات و فعالیت های قراردادی
• ارزیابی حوادث و شرایط اضطراری تا تاریخ

یکی از الزامات اساسی استاندارد ISO 14001 این است که سازمانی با مقررات زیست محیطی مطابقت دارد. مناطقی که مقررات قانونی نقض شده اند باید ابتدا بهبود یابد. طبق استاندارد، مطالعات اولیه بررسی محیط زیست بر مبنای زیر انجام می شود:

• محوطه، امکانات و تجهیزات (وضعیت فعلی و جدید یا برنامه ریزی شده)
• اثرات محیطی (آب، خاک و آب های زیرزمینی، بخار، دود، گرد و غبار، گاز، بخار و انتشار آئروسل، بوی، سر و صدا و ارتعاش، انرژی و زباله)
• حوادث
• مواد (مواد اولیه و مواد تولیدی، مواد بسته بندی و هزینه و پس انداز)
• محصول (طراحی، بسته بندی، استفاده، دفع و هزینه و پس انداز)
• حمل و نقل
• عناصر سیستم مدیریت زیست محیطی موجود

پیاده سازی سیستم مدیریت زیست محیطی ایزو 14001

ساختار این استاندارد تحت عنوان زیر تنظیم شده است:

• شرایط عمومی (ماده 4.1)
• سیاست زیست محیطی (ماده 4.2)
• برنامه ریزی (ماده 4.3)
• پیاده سازی و فعالیت ها (ماده 4.4)
• بررسی (ماده 4.5)
• بررسی مدیریت (مقاله 4.6)

ماده 4.1: شرایط عمومی

طبق شرایط عمومی استاندارد، شرکت باید کلیه شرایط استاندارد را به منظور ایجاد، تدارک، پیاده سازی، نگهداری و به طور مداوم سیستم مدیریت زیست محیطی بهبود بخشد. هدف از استاندارد این است که شرکت را با عملکرد زیست محیطی بهتر بهبود بخشد. کسب و کار باید دامنه این سیستم را تعیین و آن را نوشته شود.

ماده 4.2: سیاست زیست محیطی

طبق استاندارد، مدیریت ارشد باید سیاست های زیست محیطی شرکت را تعیین کند. به طور کلی، ویژگی های یک سیاست زیست محیطی باید باشد:

• محدوده سیستم مدیریت محیط زیست باید با تعریف، اندازه و تاثیرات محیطی فعالیت ها، محصولات یا خدمات سازمان، سازگار باشد.
• سیاست های زیست محیطی شرکت باید شامل تعهد و بهبود مستمر برای جلوگیری از آلودگی محیط زیست باشد.
• این باید شامل تعهداتی باشد که نهاد با مقررات زیست محیطی و سایر الزامات قانونی ضروری مطابقت دارد.
• این باید شامل اهداف و اهداف حفاظت از محیط زیست باشد و چارچوبی برای بررسی آنها باشد.
• سیاست های زیست محیطی باید ثبت شود، به روز نگه داشته شود و به کارمندان و تمام افراد مربوطه که از طرف سازمان می پردازند، اطلاع داده شود.
• در عین حال، سیاست های زیست محیطی باید برای هر کسی که در خارج از سازمان شرکت می کند، قابل دسترسی باشد.

به طور خلاصه، سیاست های زیست محیطی که باید توسط شرکت تعیین شود شامل سه تعهد پایدار می باشد: بهبود مستمر، پیشگیری از آلودگی و رعایت مقررات قانونی.

ماده 4.3: برنامه ریزی

• ماده 4.3.1: ابعاد محیطی
• ماده 4.3.2: شرایط قانونی و دیگر موارد
• ماده 4.3.3: اهداف، اهداف و برنامه (ها)

مرحله اول برنامه ریزی تعیین ابعاد محیطی است. ضمیمه استاندارد (ضمیمه 3A) ابعاد محیط را توصیف می کند. در تعیین ابعاد زیست محیطی، شرکت ها باید فعالیت ها و محصولات و خدماتی را که در گذشته انجام می دهند و گذشته و پیشرفت های برنامه ریزی شده در آینده را در نظر بگیرند، مورد توجه قرار دهند. از آنجا که ابعاد زیست محیطی باید در یک محصول، خدمات یا فرایند جدید مورد توجه قرار گیرد و پیوستگی را نشان دهند.

اثرات زیست محیطی عبارتند از: انتشارات به هوا، زباله به آب، زباله به خاک، استفاده از انرژی، مواد خام و منابع طبیعی، انتشار انرژی (مانند تابش، گرما و ارتعاش)، انتشار گازهای محیط زیست به علت تصادف (دود و گاز سمی) ، مواد شیمیایی، حلال یا نشت سوخت).

گام بعدی ارزیابی ابعاد زیست محیطی است. از آنجا که برخی از این ها ممکن است اثرات قابل توجهی بر محیط زیست داشته باشد. استاندارد بر اهمیت تأثیر در این نقطه تاکید دارد. با این حال، هیچ روش برای ارزیابی ابعاد محیطی در استاندارد وجود ندارد. شرکت ها اهمیت ابعاد زیست محیطی را با توجه به روش های خود تعیین می کنند. ریسک زیست محیطی به عنوان مبنایی برای تعیین اهمیت آن گرفته شده است. ریسک به احتمال وقوع و عواقب احتمالی زمانی که رخ می دهد اشاره دارد. اگر به احتمال زیاد رخ دهد، خطر بالایی وجود دارد، اما اگر عواقب زیادی برایش ایجاد شود، به عنوان مثال باعث آلودگی جدی محیط زیست یا از دست دادن سهم بازار در کسب و کار یا ایجاد جریمه در کسب و کار می شود.

ماده 4.4: پیاده سازی و فعالیت ها

• ماده 4.4.1: منابع، وظایف، مسئولیت و اقتدار
• ماده 4.4.2: تخصص، آموزش و آگاهی
• ماده 4.4.3: تماس
• ماده 4.4.4: اسناد
• ماده 4.4.5: کنترل اسناد
• ماده 4.4.6: کنترل فعالیت ها
• ماده 4.4.7: آمادگی اضطراری و پاسخ

به منظور تطابق با الزامات استاندارد ISO14001 و در نتیجه برای به طور موثر پیاده سازی سیستم، سازمان باید مسئولیت های مربوط به سیستم مدیریت محیط زیست را شناسایی و آن را در سراسر شرکت اعلام کند. به منظور پیاده سازی یک سیستم مدیریت موثر محیط زیست، نقش و مسئولیت های کارمندان و مدیریت ارشد باید تعیین شود و براساس آن، نمودار سازمانی باید تجدید نظر شود. نمودار سازمانی ابزار مهمی در هدایت مسئولیت های زیست محیطی است.

هنگامی که سیستم مدیریت زیست محیطی معرفی می شود، تغییراتی در برخی از برنامه های در حال انجام وجود خواهد داشت. این تغییر نیاز به توضیح و پذیرش همه کارکنان دارد. در این راستا، برنامه ریزی آموزشی و آموزش برای درک الزامات استاندارد، تصویب سیاست های زیست محیطی، روشن کردن رفتار در شرایط اضطراری و افزایش آگاهی در مورد جنبه های محیط زیست و تاثیرات فعالیت ها مفید خواهد بود.

علاوه بر این، ارتباط داخلی موثر به افزایش انگیزه کارکنان، انجام فعالیت ها با توجه به شرایط محیطی و درک فرایندهای مسئولیت و کسب و کار کمک می کند. پیشنهادات کارمندان برای بهبود سیستم بسیار موثر است. ارتباطات باید در قالب یک جریان متقابل میان مدیریت ارشد و کارکنان باشد.

نکته مهم دیگر این است که مطالعات اسنادی تمام اسناد تهیه شده در محدوده سیستم مدیریت محیط زیست باید در محیط الکترونیکی چاپ و منتشر شوند و اساسا باید اسناد زیر را پوشش دهند:

• اصول سیاست زیست محیطی، اهداف و اهداف تعیین شده توسط شرکت
• محدوده سیستم مدیریت محیط زیست
• یک کتاب راهنما محیطی شبیه به کتابچه راهنمای کیفیت که در سیستم مدیریت کیفیت تهیه شده است
• اسناد مورد نیاز استاندارد ISO 14001 شامل تمام سوابق نگهداری می شود
• اسناد دیگر آماده شده برای اطمینان از برنامه ریزی موثر، عملیات و کنترل فرآیندهای کسب و کار

شرکت ها باید مستنداتی را که ارائه می دهند اهمیت بخشد تا اطمینان حاصل شود که عملیات آنها تحت شرایط استاندارد سیستم مدیریت محیط زیست ISO 14001 مورد نیاز است. روش های انجام این کار توسط کتابچه محیط زیست و رویه ها و دستورالعمل های مربوطه تعیین می شود. از طریق فرایند بررسی اسناد، اطمینان حاصل می شود که اسناد صحیح و موثر در افراد مناسب است.

فعالیت های کنترل اسناد توسط:

• تأیید اسناد آماده شده است
• در صورت لزوم این اسناد را مرور و اصلاح کنید
• کارکنان اسناد به روز دارند
• اخراج اسناد منسوخ
• شناسایی و کنترل توزیع اسناد خارجی لازم

نقص در فعالیت های مربوط به جنبه های زیست محیطی می تواند تاثیر منفی بر سیاست زیست محیطی شرکت داشته باشد و یا منجر به انحراف از اهداف و اهداف مرتبط با محیط زیست شود. روش های کنترل فعالیت ها باید برای کنترل این شرایط آماده شوند. با توجه به ابعاد مهم زیست محیطی شرکت باید تصمیمات مربوط به کنترل را اتخاذ کنیم.

سرانجام، شرکت ها باید روش های آمادگی اضطراری و پاسخگویی را برای شناسایی حوادث احتمالی، شرایط اضطراری و روش های پاسخدهی که تاثیر منفی بر محیط زیست داشته باشند، تأسیس کنند. اضطراری حوادثی است که بر ظرفیت کسب و کارها برای انجام کسب و کار تأثیر می گذارد و می توانند مانع از آن شوند. علاوه بر این، این روش ها باید در فواصل منظم بررسی و به صورت منظم مورد آزمایش قرار گیرند. تجزیه و تحلیل ریسک اساس برنامه های واکنش اضطراری را تشکیل می دهد. درست است که یک برنامه اضطراری بدون تحلیل خطر در یک شرکت آماده شود. شرکت ها باید با ارزیابی خطرات خاص خود، یک طرح اضطراری را آماده کنند.

مقاله 4.5: چک کردن

• ماده 4.5.1: نظارت و اندازه گیری
• ماده 4.5.2: ارزیابی انطباق
• ماده 4.5.3: عدم انطباق، اقدام اصلاحی و اقدام پیشگیرانه
• ماده 4.5.4: کنترل پرونده
• ماده 4.5.5: ممیزی داخلی

شرکت ها باید به طور دوره ای از ویژگی های اصلی فعالیت هایی که اثرات قابل توجه محیط زیست را تحت تأثیر قرار می دهند نظارت و ارزیابی کنند. بنابراین نظارت و اندازه گیری باید مورد استفاده قرار گیرد. اثرات زیست محیطی تحت کنترل از طریق مطالعات نظارت و اندازه گیری گرفته می شود و نتایج حاصل از فرایندهای تولید و مطالعات سیستم مدیریت محیط زیست تأیید می شود. هدف از نظارت این است که بررسی کنیم که آیا برنامه های برنامه ریزی شده به صورت برنامه ریزی شده انجام می شود یا خیر. به عنوان مثال، اگر اظهار شود که مناطق ذخیره سازی زباله های خطرناک شرکت باید هر هفته بررسی شود، این یک مطالعه نظارت است. مطالعات اندازه گیری برای تعیین مقادیر اندازه گیری شده، محاسبه یا تخمینی فعالیت ها انجام می شود. برای مثال، در گیاهان تصفیه فاضلاب، مطالعات اندازه گیری برای تعیین مقدار اکسیژن، pH، تعداد باکتری یا مقدار درجه حرارت انجام می شود. در محدوده مطالعات نظارت و اندازه گیری، انطباق با مقررات زیست محیطی باید به طور منظم مورد ارزیابی قرار گیرد.

ارزیابی انطباق ارزیابی انطباق با الزامات قانونی قانونی، از جمله مجوزها و مجوزهای اجباری است. در عین حال، طبق استاندارد، فرایندهای اصلاحی و پیشگیرانه ضروری لازم و ضروری را در صورت عدم رعایت واقعی و ممکن اجرا می شود. مطالعات پیشگیرانه که رویکرد کلی در سیستم های کیفیت هستند، نسبت به مطالعات انجام شده برای اصلاح این مشکلات، آسان و ارزان می باشند.

اقدامات بر اساس استاندارد ایزو 14001 باید با شدت مشکلات و اثرات زیست محیطی آنها ایجاد شود. علاوه بر این، نتایج اقدامات اصلاحی و پیشگیرانه نیز باید ثبت شود.

با توجه به مقاله در مورد کنترل سوابق استاندارد، لازم است برای ایجاد، ذخیره سازی، حفظ، اصلاح، دوره نگهداری و تخریب پرونده های مورد نیاز برای نگهداری مطابق با سیستم مدیریت محیط زیست، یک رویه جداگانه ایجاد و حفظ شود. این پرونده ها پس از تحقق فرآیندها به عنوان شواهد و وابستگی به مردم حذف می شود. همچنین می گوید که این شرکت سیستم مدیریت محیط زیست را به عنوان طراحی طراحی می کند. همچنین برای اثبات سازگاری فعالیت های نهادی با مقررات قانونی مورد استفاده قرار می گیرد.

برخی از پرونده های نگهداری شده در سیستم مدیریت محیط زیست عبارتند از: تعهدات قانونی، مجوزها و مجوزها، سوابق مربوط به جنبه های زیست محیطی مهم، اهداف و اهداف زیست محیطی، گزارش های تصادفات زیست محیطی، اقدامات اصلاحی و پیشگیرانه، گزارش جلسات مدیریت، گزارش حسابرسی، سوابق آموزش، مشتریان پرونده های تأمین کنندگان و سایر افراد و سازمان ها، سوابق تماس، مدارک کالیبراسیون، اطلاعات مربوط به تولید، اطلاعات مربوط به محصول، پرونده های بازرسی و نگهداری و نتایج بازرسی.

یک جنبه مهم سیستم مدیریت محیطی، ممیزی داخلی است. مطالعات حسابرسی داخلی برای تعیین اینکه آیا شرایط استاندارد در مطابقت با رویه های آماده شده است یا اینکه آیا فعالیت ها مطابق با رویه ها انجام می شود یا خیر، انجام می شود و مدیریت را در مورد نتایج به اطلاع می رساند. به طور خلاصه، فعالیت های حسابرسی داخلی دارای سه هدف است: ارزیابی عملکرد سیستم مدیریت محیط زیست در محدوده اهداف و اهداف شرکت، برآورده شدن الزامات استاندارد و رعایت الزامات سازمانی. مهم است که شناسایی ناسازگاری محیطی در مطالعات حسابرسی داخلی انجام شود. به همین دلیل، حسابرسان داخلی باید با سیستم مدیریت محیط زیست و استانداردهای ایزو 14001 آشنا باشند و در مورد محیط زیست آگاه باشند.

مقاله 4.6: مرور مدیریت

مهمترین نقطه استاندارد ایزو 14001 و سیستم مدیریت محیط زیست بررسی سیستم مدیریت محیطی است که توسط مدیریت ارشد انجام می شود تا اطمینان از تداوم این سیستم مناسب، کافی و موثر باشد. این مطالعات یک کلید بسیار مهم برای شرکت برای تعهد خود به توسعه مداوم است. سه عامل زیر در مطالعات بررسی مدیریت موثر هستند:

• نتایج حسابرسی سیستم مدیریت محیط زیست
• تغییر شرایط
• تعهد به بهبود مستمر

با توجه به این عوامل، تغییرات لازم و بهبود در سیاست های زیست محیطی، اهداف و سایر عناصر سیستم تصمیم گیری می شود.

جلسات بررسی مدیریت باید توسط افرادی از موقعیت های تصمیم گیری در کسب و کار شرکت کنند. چقدر این جلسات به طور کامل بر تصمیم تجاری بستگی دارد. به طور کلی، این جلسات حداقل یک بار در سال برگزار می شود، چرا که شرکت ها سالانه اهداف و بودجه خود را آماده می کنند.

جلسات بررسی مدیریت عمدتا به مسائل زیر مربوط می شود:

• نتایج مطالعات حسابرسی داخلی، پیشنهادات برای اقدامات اصلاحی و پیشگیرانه و اینکه آیا این ها متوجه شده اند
• اطلاع از خارج از شرکت و نحوه ارزیابی آنها، از جمله شکایات، در سیستم مدیریت زیست محیطی شرکت
• تصمیمات گرفته شده در جلسه بررسی قبلی مدیریت و فعالیت های واقعی
• اگر اهداف و اهداف زیست محیطی مشخص شده است، اگر نبود، علل شکست
• این که آیا مقامات و مسئولیت های مربوط به سیستم مدیریت محیط زیست در شرکت روشن است
• آیا منابع به طور موثر استفاده می شود
• این که روش های آماده شده کافی است
• آیا توسعه سیستم مدیریت محیط زیست تحت نظارت است
• این که آیا تغییرات جدید در مقررات مربوطه وجود دارد یا خیر، و اگر چنین باشد، چگونه این مقررات جدید بر سیستم تاثیر می گذارد
• چه چیز دیگری می تواند برای بهبود سیستم مدیریت محیط زیست انجام شود؟