در کشور ما، در خارج از کشور، نفت، فرآورده های نفتی، گاز طبیعی، معادن، مواد شیمیایی و شاخه های صنعتی مانند این، تحت شرایط عادی عملکرد در شرایط ناکافی یا شرایط نگهداری، به دلیل گاز و بخار، در معرض محیط های قابل اشتعال و انفجاری هستند. شرکت ها باید اقدامات لازم را برای جلوگیری از این شرایط انجام دهند. در غیر این صورت، انفجار در محل کار وجود دارد و آسیب و زیان های بزرگی در رابطه با سلامت انسان و امنیت اموال رخ می دهد.
جلوگیری از تشکیل محیط های قابل اشتعال و مواد منفجره، یا حداقل اقدامات احتیاطی برای به حداقل رساندن اثرات آن، به معنای اجتناب از بسیاری از حوادث احتمالی است. کسب و کارهایی که در بخش هایی با این ریسک فعالیت می کنند باید اقدامات امنیتی عمومی را انجام دهند و همزمان باید آنها را اجرا کنند. همچنین یک تعهد قانونی است. در هنگام ارزیابی ریسک، شرکت ها باید چندین نقطه مهم را در نظر بگیرند. به عنوان مثال، امکان محیط زیست قابل اشتعال و انفجاری و تداوم آن، حضور منابع احتراق از جمله برق ایستا، فرآیندهای کسب و کار شرکت ها و تعاملات آنها و میزان تاثیر انفجار.
در این راستا، نظارت منظم مخازن ذخیره سازی برای مواد قابل اشتعال، مواد منفجره، خطرناک و مضر در مراکز مهم اهمیت زیادی دارد. مقررات مربوط به شرایط بهداشتی و ایمنی در استفاده از تجهیزات کاری صادر شده توسط وزارت کار و تامین اجتماعی در چنین گروهی از مخازن و تاسیسات مورد استفاده قرار می گیرد. در این راستا، تانک های ذخیره سازی باید حداقل یک بار در سال توسط مهندسان مکانی مجاز، تکنسین های بالا و تکنسین های فنی بازرسی و بازرسی شوند.
تست های هیدرواستاتیک، که اساس اصلی این چک هستند، باید مورد استفاده قرار گیرد و اگر هیچ معیار دیگری در استانداردها مشخص نشده باشد، باید با فشار عملیاتی مخازن 1,5 انجام شود. با این حال، اگر آزمون هیدرواستاتیک در موارد اجباری ناشی از عملیات انجام نشود، روش های غیر مخرب تست که در استانداردها مشخص شده است باید دوباره اعمال شوند. استانداردهای منتشر شده و روش های تست
