مراحل بررسی ریسک چیست؟
فصل سوم با عنوان «مراحل ارزیابی ریسک های ارزیابی ریسک های بهداشتی و ایمنی حرفه ای صادر شده توسط وزارت کار و امنیت اجتماعی شامل موضوع ارزیابی ریسک است. مراحل کنترل خطر توصیف شده در این بخش به شرح زیر است:
- برنامه ریزی: ابتدا باید برنامه ریزی برای کنترل خطرات تجزیه و تحلیل شده و لیست شده با توجه به میزان و اهمیت آنها انجام شود.
- تصمیم گیری در مورد اقدامات کنترل ریسک: در مرحله دوم، لازم است که خطرات احتمالی را کاملا از بین ببرید یا اگر این امکان نباشد خطر خطرات را به سطح قابل قبول کاهش دهید:
- جلوگیری از خطر یا منابع خطر
- جایگزین موقعیت های خطرناک با شرایط غیر خطرناک و یا کمتر خطرناک است
- برطرف کردن خطرات در منبع
- پیاده سازی اقدامات کنترل خطر: مرحله سوم، تعیین دستورالعمل های اجرایی برای انجام اقداماتی است که مسئولیت آن را بر عهده خواهد داشت و زمان انجام آن. مسئولیت اصلی این برنامه مدیریت عالی شرکت است.
- پیگیری برنامه ها: اصول برنامه ریزی شده و اعلام شده باید در فواصل منظم نظارت شود، بررسی شود، در صورت خرابی وجود داشته باشد، آنها باید شناسایی شوند و اقدامات لازم جهت اصلاح و پیشگیرانه انجام شود.
هنگام اجرای اقدامات کنترل خطر، اقدامات حفاظتی جمعی باید اولویت بیشتری نسبت به اقدامات حفاظتی شخصی داشته باشند. علاوه بر این، این اقدامات نباید خطرات جدید ایجاد کند.
معرفی اقدامات کنترل خطر باید به این معنا نیست که این کار کامل است. مطالعات تعیین سطح ریسک دوره ای باید تکرار شود. اگر سطح ریسک جدید بالاتر از پیشین باشد، مراحل شرح داده شده از مطالعه کنترل ریسک باید تکرار شوند.
شرکت ها باید مطالعات ارزیابی ریسک خود را به صورت کتبی برای موارد زیر پوشش دهند: عنوان شرکت، اسامی افراد انجام شده، اطلاعات سند از متخصص ایمنی شغلی و دکتر محل کار، تاریخ مطالعه، اسامی آنها در صورت ارزیابی ریسک به طور جداگانه برای فعالیت های مختلف، شناسایی منابع خطرات و خطرات، خطرات شناسایی شده، روش های مورد استفاده در تجزیه و تحلیل خطر، نتایج تجزیه و تحلیل خطرات شناسایی شده و اولویت، اقدامات اصلاحی و پیشگیرانه.
ارزیابی ریسک، کلاس خطر،
- حداقل دو بار در هر دو ماه خطرناک است
- اگر خطرناک باشد، حداقل هر چهار ماه، و
- اگر کمتر خطرناک باشد، باید حداقل هر شش ماه دوباره انجام شود.
ارزیابی ریسک باید به طور کامل یا به صورت جزئی انجام شود، اگر خطرات جدیدی که ممکن است در موارد زیر بوجود می آیند بر کل یا بخشی از این نهاد تاثیر می گذارند:
- حرکت کسب و کار یا ایجاد تغییر در ساختمان ها و امکانات
- تغییر در فن آوری، مواد و تجهیزات مورد استفاده در شرکت
- تغییر در روش تولید در شرکت
- یک حادثه شغلی در شرکت، یا وقوع یک بیماری شغلی، یا وقوع یک رویداد نزدیک به این شرایط
- هر گونه تغییر قانونی در مقادیر محدود محیط کسب و کار
- اندازه گیری محیط کسب و کار و نتایج مراقبت های بهداشتی ضروری است
- ظهور یک خطر جدید ناشی از خارج از کسب و کار و که بر کسب و کار تاثیر می گذارد
caraskal آنچه در آن است، caraskal اصول بازرسی چیست؟
بالابر دستگاه کشویی دستی کنترل می شود. این بدان معنی است که همچنین به عنوان گیره شناخته می شود، یک مکانیسم دارد. مهمترین ویژگی آن این است که می تواند بدون استفاده از نیرویی یک بار برداشته شده در موقعیت دلخواه را نگه دارد. علاوه بر این، نیازی به نیروی بازوی زیاد برای بلند کردن بار وجود ندارد. مزایای بالابرهای الکتریکی افزایش سریع تر بار است.
مکانیکی، بالابرها متشکل از دو چرخ متحرک و دو محور متحرک و دو قطر ثابت است. آسانسور دستی به خصوص در کارگاه های کوچک و کسب و کار به دلیل اندازه های کوچک و تعمیر و نگهداری آسان تر است.
به طور کلی، علل اصلی تصادفات ناشی از وسایل نقلیه بلند کردن و انتقال، خطاهای تولید، خطاهای مونتاژ، عدم وجود تعمیر و نگهداری کافی و بازرسی و اشتباهات استفاده می شود. بالابرها در وضعیت مشابه قرار دارند. اگر این عوامل با توجه به سلامت و ایمنی شغلی مشاهده شود، حوادث شغلی مانع از آن خواهند شد.
اگر آسانسور به شیوه ای مناسب مورد استفاده قرار گیرد، آنها به سلامت انسان خطرناک نیستند. به عنوان مثال، بارگذاری به hoist آسیب می رساند و باعث می شود تا کار در طول زمان متوقف شود. اگر در زنجیره ای مشکل وجود داشته باشد، نباید مداخله کرد و باید فقط توسط پرسنل مجرب تعمیر شود. دستگاه ترمز هرگز نباید روانکاری شود و باید باقی بماند. مطمئنا افراد با این ابزار نباید حذف شوند. بار بالا باید به طور جدی به قلاب لودر متصل شود. در هنگام استفاده از آسانسور هیچ فشار وجود ندارد. اگر زنجیره مسدود شده باشد، باید متوقف شود و مشکل را حل کند. و مهمتر از همه، آسانسور باید در فواصل منظم بررسی شود.
با توجه به مقررات بهداشت و ایمنی در استفاده از تجهیزات کار، که توسط وزارت کار و امنیت اجتماعی در 2013 تأسیس شد، بالابرها به عنوان وسایل نقلیه خطرناک از لحاظ بهداشت و سلامت کارکنان و شرکتهای املاک مورد پذیرش قرار گرفتند. در ضمیمه مقررات تعمیر و نگهداری، تعمیرات و بازرسی های دوره ای (ضمیمه 3)، بالابرها در گروه وسایل نقلیه بلند کردن و حمل و نقل قرار می گیرند، و در غیر این صورت مورد دیگر مقررات قانونی مورد نیاز، بالابر باید حداقل یک بار در سال بررسی شود.
در این مقررات، استانداردهای مورد توجه در روش بازرسی لاشه به شرح زیر ذکر شده است:
- TS EN 12385-3 طناب فولادی - ایمنی - قسمت 3: دستورالعمل برای استفاده و نگهداری
- TS EN 13157 جرثقیل - ایمنی - ابزار دستکاری دستی
- TS EN 818-6 لینک زنجیره کوتاه - برای اهداف بلند کردن - ایمنی - بخش 6: سلنجس زنجیره ای - مشخصات فنی برای استفاده و نگهداری اطلاعات توسط سازنده ارائه شده
- TS EN 1757-2 ایمنی در وسایل نقلیه صنعتی - وسایل نقلیه تحت کنترل عابران پیاده
