آلودگی رادیواکتیو، وقوع تعدادی از مواد رادیواکتیو در مواد جامد، مایع و گازوئیل و غیرحساسیت بدن انسان است. در این مورد، در صورت آلودگی رادیواکتیو، مواد زائد شروع به تخریب رادیواکتیو و انتشار پرتوهای یونیزه مضر مانند ذرات آلفا بتا، اشعه گاما یا نوترون ها می کنند. این وضعیت خطرات زیادی را در سلامت انسان و محیط طبیعی ایجاد می کند. درجه این خطر بستگی به شدت ضایعات ناشی از اشعه، نوع تابش، انرژی انرژی تابشده و میزان آلودگی به بدن انسان است. آلودگی رادیواکتیو خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد.
نشت زباله در نیروگاه هسته ای یک خطر بزرگ برای هوا، خاک، گیاهان، حیوانات و انسان ها در محیط طبیعی است. حوادث رآکتور هسته ای در جهان و فاجعه چرنوبیل که کشور ما را تهدید می کند، همیشه از لحاظ آلودگی رادیواکتیو در ذهن است. حتی امروز، اثرات باقی می ماند.
انتشار مواد رادیواکتیو و ایجاد آلودگی مفاهیم متفاوت است. مواد رادیواکتیو می تواند باعث آلودگی رادیواکتیو در منبع شود، در صورت اقدامات احتیاطی لازم، اما غیر قابل انتقال به محیط زیست است. تابش خارج از منطقه پیشگیری در سطح قابل تشخیص است. بسیاری از روش ها برای جلوگیری از گسترش مواد رادیواکتیو به محیط زیست و ایجاد آلودگی به کار رفته است.
آلودگی رادیواکتیو ممکن است بر روی سطوح و در هوا رخ دهد. سطح آلودگی با تعیین میزان اشعه منتشر شده و استفاده از تکنیک های تخصصی اندازه گیری می شود.
شرکت ما اندازه گیری های قرار گرفتن در معرض رادیواکتیو را مطابق با مقررات قانونی، استانداردها و روش های تست منتشر شده توسط سازمان های محلی و خارجی با کارکنان و زیرساخت های فنی انجام می دهد. چند معیار در این مطالعات عبارتند از:
- TS EN ISO 2919 حفاظت تابش - منابع رادیواکتیو بسته - قوانین و طبقه بندی کلی
- TS EN 62534 ابزار اندازه گیری حفاظت از اشعه - ابزار دقیق برای تعیین نوترون مواد رادیواکتیو
- TS ISO 3999 حفاظت در برابر اشعه - دستگاه برای رادیوگرافی صنعتی گاما - ویژگی های عملکرد، طراحی و آزمایش
- TS EN 62484 ابزار اندازه گیری حفاظت از اشعه - تشخیص و تشخیص قاچاق مواد رادیواکتیو با استفاده از مانیتورهای پورتال مبتنی بر طیف سنجی
- TS EN 61005 دستگاه های حفاظتی پرتو - معادل دوتای محیط نوترون (افزایش) متر
