برای اینکه یک ماده به آتش بسد، باید با سرعت خاصی با هوا مخلوط شود. این نسبت با توجه به خواص مواد قابل احتراق متفاوت است و در محدوده ای از مقادیر بیان شده است. حد پایین تر که مواد قابل احتراق می تواند در هوا منفجر شود، نام لایه انفجاری پایین (LEL) نامیده می شود. این مقادیر همچنین برای اشتعال پذیری استفاده می شوند، اما محدودیت انفجار پایین (LEL) بیشتر استفاده می شود زیرا تفاوت زیادی ندارد. به عنوان مثال، حد انفجار پایین (مقدار LEL) آمونیاک 16 درصد، 4 درصد سولفید هیدروژن، 1,3 درصد بنزین، 7,3 درصد الکل متیل و 5 درصد متان است.
مقادیر محدودیت احتراق برای مواد مختلف تعیین شده است. با این حال، اگر مخلوط گاز در محيط زيست يافت شود، محاسبه بر اساس غلظت و مقدار احتراق اجزاي سازنده ساخته مي شود.
شرکت ما اندازه گیری LEL 0-100٪ LEL را در محدوده اندازه گیری های گاز انجام می دهد. در این مطالعات، مقررات قانونی، استانداردها و روش های آزمایشی که توسط سازمان های داخلی و خارجی منتشر می شوند، مطابقت دارند.
برای اطمینان از ایمنی آتش و انفجار در یک محیط عملیاتی، بخارات قابل اشتعال در محیط زیست باید کمتر از مقادیر LEL باشد. آشکارسازهای اندازه گیری گاز، که معمولا برای اندازه گیری حضور مواد قابل احتراق در فضاهای محدود استفاده می شود، مقدار LEL را با تقسیم کردن قطعات (به عنوان مثال 0-100٪ LEL) می نامند. بهترین نتیجه این است که مقدار LEL در دستگاه های اندازه گیری صفر است. با این حال، در این مورد، مجوز کار گرم و گرم باید صادر شود. مقادیر LEL باید در نظر گرفته شوند به شرح زیر است:
- اگر سطح بین 0-5 درصد باشد، ورود مجاز است و می تواند کارهای جرقه ای انجام شود.
- اگر سطح بین 5-10 درصد باشد، کارهایی که باعث ایجاد جرقه می شوند، متوقف می شوند.
- اگر سطح از 10 به 25 درصد باشد، این وضعیتی است که نیاز به توجه بیشتری دارد و ورود مجاز نیست.
- اگر سطح بالاتر از 25 است، خطر انفجار وجود دارد، احتیاط انجام می شود و منطقه کار رها شده است.
