نورپردازی فاکتوری است که چشم انسان را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار می دهد و به شناسایی خطرات بالقوه کمک می کند. از طریق درک بصری است که مردم یک محیط سالم و محیط را در یک محیط سالم می بینند. آنچه در ادراک بصری مهم است، بدین معنا است که زمینه خوبی برای دیدن و دیدن تمام جزئیات کار، نورپردازی مناسب را ایجاد می کند. با استفاده از نورپردازی مناسب، فاکتورهای حادثه مربوط به حوادث حذف می شوند و درک ریسک کارکنان در زمانی که خطرات احتمالی می توانند بصری درک شوند، حفظ می شود. روشنایی مناسب در پیشگیری از حوادث شغلی سهم زیادی دارد.
نخستین شرط نور مناسب این است که سطح مناسب نور را فراهم کند. تقریبا 90 درصد از درک افراد از اشیاء و حوادث در اطراف آنها با حس بینایی رخ می دهد. بنابراین، اهمیت سطح نور مناسب و روشنایی مناسب، به ویژه در زندگی کارکنان، روشن است.
مقررات مربوط به اقدامات بهداشتی و ایمنی که در ساختمان ها و تأمینات محل کار صادر شده توسط وزارت کار و امنیت اجتماعی در 2013 تعیین می کند، حداقل شرایط بهداشت و ایمنی را که باید در ساختمان ها و پیوست های ساختمان وجود داشته باشد تعیین می کند. این مقررات بر اساس دستورالعمل 89 / 654 / EEC است که در اتحادیه اروپا صادر شده است.
با توجه به مقررات مذکور، شرکت ها باید در روز روشن به درستی روشن شوند. اگر نور روز کافی به دلیل طبیعت کسب و کار و یا ساخت و ساز تسهیلات تجاری ارائه نشده باشد یا اگر کار شبانه مورد نیاز باشد، روشنایی مناسب و کافی ممکن است از طریق نور مصنوعی ارائه شود.
طبق مقررات، استاندارد TS EN 12464-1 باید در روشنایی محل کار دنبال شود. این استاندارد معیارهای نورپردازی را مطابق با نیازهای راحتی و عملکرد افراد با دید نرمال در مکان های کاری در محیط های بسته قرار می دهد.
محیط های کاری و سیستم های نورپردازی در جاده های دسترسی به این مناطق باید از نوع خاصی باشند و این کار خطرناکی برای کارکنان ایجاد نمی کند. اگر برای کارکنان در صورت شکست سیستم نورپردازی از لحاظ فعالیت آنها خطرناک باشد، باید یک سیستم روشنایی اضطراری متصل به منبع برق جداگانه برای اطمینان از روشنایی مناسب در این مکانها باشد.
کمیسیون بین المللی روشنایی (CIE) در 1913 تاسیس شده است به عنوان یک برنامه روشنایی برای مشاهده نورپردازی، اشیاء و محیط اطراف آن. یک منبع نور، نور را در جهات مختلف و با نیروی متفاوت منتشر می کند. انرژی نور منتشر شده از این منبع نور در یک جهت مشخص، شدت نور است. مقدار نور در واحد سطح یک سطح سطح نور نامیده می شود. در تابستان آفتابی، شدت نور به طور متوسط 100 هزار لوکس است. در یک روز زمستانی ابری، شدت نور به طور متوسط 3 هزار لوکس است. برای ایجاد روشنایی دقیق و دقیق، رنگ، جهت، توزیع و میزان نور مورد توجه عوامل است.
محدوده اندازه گیری های نورپردازی
انواع نورپردازی با توجه به منطقه روشنایی متفاوت است. روشنایی داخلی روشنایی مناطق داخلی است. روشنایی داخلی در محل کار، محل اقامت، دفاتر، دفاتر دولتی، مدارس، بیمارستان ها و غیره ارائه می شود. در زمینه هایی مانند خیابان ها، خیابان ها، پارک ها، میدان ها، باغ ها و بزرگراهها، نورپردازی خارجی ارائه می شود.
روشنایی نیز با توجه به منبع آن متفاوت است. روشنایی حاصل از استفاده از نور روز نور طبیعی است. در مواردی که نور روز کافی نیست، روشنایی روشنایی مصنوعی است.
شرایط روشنایی در محل کار در مقررات مربوط به اقدامات بهداشت و ایمنی در ساختمان ها و پیوست های محل کار توضیح داده شده است. همانطور که در بالا توضیح داده شد، این تنظیم میزان روشنایی را ارائه نمی دهد. در عوض، به استاندارد TS EN 12464-1 ارجاع داده می شود. این استاندارد مقادیر سطح نور را مشخص می کند که باید در قسمت های عمومی ساختمان ها، مناطق تولید، ساختمان هایی که خدمات بهداشتی و آموزشی و مکان های عمومی را ارائه می دهند، مشخص شود.
استانداردهای EN 12464 و ISO 8995 برای مقادیر سطح نور مورد نیاز در شرکتها در کشورهای اتحادیه اروپا مورد استفاده قرار می گیرند. در کشور ما استانداردهای زیر به عنوان مبنایی برای اندازه گیری های نوردهی انجام شده در آزمایشگاه های مجاز آزمایش و بازرسی گرفته شده اند:
- TS EN 12464-1 نور و نورپردازی - روشنایی محل کار - بخش 1: محل کار بسته
- TS EN 12464-2 نور و روشنایی - روشنایی محل کار - قسمت 2: محل کار در فضای باز
- TS EN 12665 نور و روشنایی - تعاریف عمومی و معیارهای قوانین روشنایی
- ایزو 8995-1 روشنایی محل کار - بخش 1: مناطق کار بسته شده
- ایزو 8995-3 روشنایی محل کار - قسمت 3: محل کار را باز کنید
- COHSR-928-1-IPG-039 اندازه گیری سطح روشنایی در محل کار - حفاظت از سلامت شغلی، سیاست ها و راهنمایی های کانادا
با توجه به مقررات فعلی و استانداردهای مربوطه، توزیع متناسب و یکنواخت سطح نور باید در محل کار ارائه شود. به طور کلی روشنایی، توزیع یکنواخت نور در محیط اطراف باید اطمینان حاصل شود. اولویت باید به نور طبیعی در محل کار داده شود. با این حال، اگر سطح روشنایی به دست آمده از نور طبیعی کافی نیست، باید با روشنایی مصنوعی پشتیبانی شود. علاوه بر این، اگر روشنایی بیشتری از لحاظ فعالیت مورد نیاز باشد، روشنایی محلی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطالعات ضروری نیست که به کارکنان آسیب برسانیم و تأثیرات را از نظر سلامت و ایمنی شغلی در نظر بگیریم.
برای اینکه کارکنان از خطرات آگاه باشند و ناتوانی بصری نداشته باشند، نور باید کافی باشد. بخش قابل توجهی از حوادث محل کار در محل کار ناشی از فقدان روشنایی مناسب است. بنابراین، ارزش نورپردازی در محل کار نباید زیر حداقل سطوح مشخص شده در استانداردها باشد. سطح روشنایی مناسب تر، دقیقتر جزئیات کار است. بر اساس یک مطالعه توسط شورای امنیت ملی آمریکا، 5 مسئول ضعف نور در یک درصد از حوادث کاری بود. افزایش خستگی چشم این میزان را تا 20 درصد افزایش می دهد.
روش COHSR-928-1-IPG-039 برای ارزیابی قرار گرفتن در معرض کارکنان در اندازه گیری های نوردهی توسط مقامات صالحه در محل کار استفاده می شود. این روش که از کانادا پیروی می کند، هدف آن اندازه گیری سطح نور در محیط های کاری است و شامل سیاست هایی برای حفاظت از سلامتی کارکنان کارکنان می شود.
