وزارت کار و امور اجتماعی یک مقرره در مورد حفاظت از کارمندان از خطرات ارتعاش در 2013 صادر کرد. در حال آماده سازی این مقررات، هدف آن حفاظت از کارکنان از خطرات بهداشتی و ایمنی است که ممکن است در صورت بروز لرزش های مکانیکی در طول کارشان ایجاد شود. مقررات حداقل الزامات در این زمینه را تعیین می کند. این مقررات، که مطابق با قانون بهداشت و ایمنی حرفه ای تهیه شده است.
در این مقررات، تعاریف مربوط به ارتعاشات به شرح زیر است:
- ارتعاش تمام بدن: ارتعاشات مکانیکی که در صورت عبور از تمام بدن، خطر سلامتی و ایمنی کارکنان را تهدید می کند. این لرزش باعث ناراحتی شدید، به ویژه در قسمت پایین بدن و ستون فقرات می شود.
- ارتعاش دست دست: ارتعاش مکانیکی که به سلامت و ایمنی کارکنان آسیب می رساند، اگر فقط به دست و دست های کارکنان منتقل می شود. این ارتعاش باعث اختلالات مفصلی، استخوانی، عروقی، عضلات و عصب به خصوص در بدن می شود.
- مقدار عمل قرار گرفتن در معرض: مقداري که در صورت تجاوز به آن نياز است، کنترل خطرات ناشي از قرار گرفتن در معرض کارکنان را به لرزش.
- مقدار محدودیت قرار گرفتن در معرض: این مقدار است که در آن کارکنان نباید تحت هر لرزش بالای آن قرار گیرند.
لرزش (یا ارتعاش) دارای جایگاه مهمی در میان عوامل فیزیکی است که بر سلامت انسان تأثیر می گذارد. اساسا، بدن انسان تحت دو نوع ارتعاش قرار می گیرد: ارتعاش تمام بدن و یا ارتعاش دست ها و بازوها تنها. صرف نظر از نوع ارتعاش، آسیب ناشی از قرار گرفتن در معرض بستگی به عوامل متعددی دارد. به عنوان مثال،
- ویژگی های ارتعاش (مانند اندازه، فرکانس و جهت)
- نوع تجهیزات استفاده شده و نحوه کارکرد آن
- شرایط قرار گرفتن در معرض (یعنی پیوسته یا متناوب، دوره استراحت و زمان قرار گرفتن در معرض)
- شرایط محیطی (یعنی درجه حرارت محیط، سرعت جریان هوا، رطوبت، سطح سر و صدا، انرژی جذب شده)
- خصوصیات کارکنان (یعنی روش کار، موقعیت بدنی، بهداشت، آموزش، مهارت ها، استفاده از تجهیزات حفاظتی خاص و حساسیت شخصی به آسیب)
محدوده اندازه گیری های ارتعاش قرار گرفتن در معرض
ارتعاشات مکانیکی که در طول عملیات ماشین آلات و تجهیزات قدرتمند اتفاق می افتد، از طریق انگشتان دست به بدن منتقل می شود. ارتعاشات قوی تر در سراسر بدن گسترش می یابند، در حالی که بعضی ها در دست و دست ها باقی می مانند. ارتعاشات منتقل شده به دست، ارتعاش دست و بازو هستند. در بسیاری از بخش ها از ماشین آلات و تجهیزات استفاده می شود. به عنوان مثال، دستگاه های سنگ زنی، کارهای متال لهستانی، دستگاه های چرخشی، چکش های مورد استفاده در معدن، ماشین آلات حفاری سنگ، ماشین آلات مورد استفاده در کشاورزی، کشاورزی و جنگلداری نمونه هایی از این دست هستند. قرار گرفتن در معرض ارتعاش دستی دستی باعث ناراحتی در عروق خونی، عضلات، اعصاب و مفاصل می شود.
جدول طبقه بندی کلی پذیرفته شده برای قرار گرفتن در معرض ارتعاشات دستی دستی به شرح زیر است:
- 0 = قرار گرفتن در معرض لرزش، اما بدون نشان دادن
- 1 = تنگ شدن یا گهگاه بی حسی در دست و دست
- 2 = سوزش متناوب یا پیوسته، درک حساسیت کاهش می یابد
- 3 = بی حسی متناوب یا ثابت، احساسات را نمی توان از هم جدا کرد، مهارت دست و بازو کاهش می یابد
چند معیار برای قرار گرفتن در معرض ارتعاش دستی دست:
- TS EN ISO 5349-1 ارتعاش مکانیکی - اندازه گیری و ارزیابی لرزش دستی که افراد در معرض آن قرار می گیرند. بخش 1: قوانین عمومی
- TS EN ISO 5349-2 ... فصل 2: راهنمای عملی برای اندازه گیری در محل کار
ارتعاش کامل بدن، حالت ارتعاش است که از طریق تمام بدن به پاها، باسن ها و عقب منتقل می شود. چنین ارتعاشاتی معمولا در شرکت های حمل و نقل و برخی از تاسیسات صنعتی رخ می دهد. همانند تمام ساختارهای مکانیکی، بدن انسان به اندازه ای می تواند به پاسخ های مکانیکی پاسخ دهد. انتقال ارتعاش توسط بدن بستگی به فرکانس ارتعاش، محور ارتعاش و ساختار بدن دارد. مدت زمان قرار گرفتن در معرض ارتعاشات، نقطه تماس با بدن، جهت و فرکانس ارتعاش باعث ناراحتی در انسان می شود. تمام لرزش بدن به طور کلی باعث اختلالات سیستم گردش خون می شود.
بعضی از استانداردها برای قرار گرفتن در معرض ارتعاشات بدن در نظر گرفته شده است:
- TS ISO 2631-1 ارتعاش و شوک مکانیکی - ارزیابی قرار گرفتن در معرض ارتعاش تمام بدن - بخش 1: قوانین عمومی
- TS ISO 2631-2 ... - قسمت 2: ارتعاشات مداوم و ضربه ای در ساختمان (1 به 80 هرتز)
- TS ISO 2631-5 ... فصل 5: روش ارزیابی ارتعاش شامل چندین شوک
مقادیر محدودیت قرار گرفتن در معرض و مقادیر اقدامات مواجهه در قوانین حفاظت کارمندان از خطرات مرتبط با ارتعاش به شرح زیر توضیح داده شده است:
- برای ارتعاش دست و دست:
- مقدار محدودیت در معرض روزانه 5 m / s2 در طول دوره مطالعه هشت ساعته است.
- مقدار فعالیت روزانه قرار گرفتن در معرض 2,5 m / s2 در طی اجرا 8 ساعته است.
- برای ارتعاشات تمام بدن:
- مقدار محدودیت در معرض روزانه 1,15 m / s2 در طول دوره مطالعه هشت ساعته است.
- مقدار فعالیت روزانه قرار گرفتن در معرض 0,5 m / s2 در طی اجرا 8 ساعته است.
این مقررات کارفرمایان را مسئول جلوگیری یا کاهش قرار گرفتن در معرض قرار می دهد. بنگاه ها موظف به مبارزه با خطرات مختلف در منبع خود هستند و با توجه به پیشرفت های فنی، از بین بردن یا حداقل ریسک ناشی از قرار گرفتن در معرض کارکنان به ارتعاشات مکانیکی، رفع می شوند. پیشگیری و مقابله با قرار گرفتن در معرض باید بر اساس اصول حفاظت از خطر در قانون بهداشت و ایمنی شغلی شماره 6331 باشد. در این زمینه، کارفرمایان مجبورند یک آزمایش مطمئن و بازرسی بدن را در معرض تابش لرز اندازه گیری کنند و یک برنامه عملیاتی بر اساس نتایج ارائه دهند.
برای این منظور، شرکت ها ممکن است سایر روش های عملیاتی را که موجب کاهش قرار گرفتن در معرض ارتعاشات می شوند، استفاده از تجهیزات ارگونومی با کمترین ارتعاشات احتمالی، تجهیزات اضافی برای کاهش قرار گرفتن در معرض، ایجاد برنامه های نگهداری مناسب برای سیستم ها، ماشین آلات و تجهیزات مورد استفاده، و سازماندهی محیط کار مناسب تر را انتخاب کنند. یا محدودیت زمان و سطح قرار گرفتن در معرض.
