در معماری سنتی کشور ما، ساختار اصلی این مواد در طبقه اول و دیوارهای اطراف حیاط سنگ است. با استفاده از این ویژگی، معماری سنتی خود را به عنوان موضوع بسیاری از تحقیقات در جهان گرفته است. در بسیاری از مناطق که بسیار دشوار است برای پیدا کردن چوب، کف ورودی معمولا سنگ است و سیستم اسکلت چوبی بر روی آن ساخته شده است. این طبقه اول عمدتا مناطق اصلی زندگی است.
به عنوان یک حقیقت، سنگ یکی از مهمترین مصالح ساختمانی است که در ساختمان ها و بناهای تاریخی از زمان های قدیم استفاده شده است. سنگها به شیوه های گوناگون بسته به محل استفاده، اهمیت ساختار، هدف، اندازه و منطقه مورد پردازش و شکل قرار می گیرند. همانطور که مردم زنده ماندند، همیشه یک مصالح ساختمانی سنتی وجود دارد که ساختارها را به همراه مواد ساختمانی دیگر مانند سنگ، آجر یا چوب تشکیل می دهد. سنگهایی که دارای ژانرهای مختلف براساس ویژگیهای آنها و بخشهای مختلف ساختار هستند، در حفظ ویژگی معماری هر دوره بوده است.
این نام خود را از قطعات بزرگ و کوچک که از مواد فرقه (سنگ) که پوسته زمین را نشان می دهد، می گیرد. رسوب به طبقات مختلف تقسیم می شود، از جمله اسپری، دگرگونی.
رسوبات رسوبی از طریق رسوب مواد موجود در آب تشکیل شده اند (چدن، سیلکس، ماسه سنگ و غیره). فوران فرقه ها به علت سرد شدن گدازه ای است که به زمین می رسد. آنها فسیل هایی (مانند گرانیت، پروفیل، بازالت) ندارند. فرقه های متامورف کسانی هستند که ویژگی های فیزیکی آنها را از طریق عوامل مانند بخار آب و نور تخریب می کنند. (مانند سنگ مرمر). معادن که این سنگها استخراج می شوند، «معادن» نامیده می شوند.
مردم با ساختن ساختمانها ، خاکریزها ، پل ها ، کاخ ها ، دیوارها ، قلعه ها و جاده ها از آن بهره مند شده اند. این موارد با توجه به زندگی آنها و تمدن هایی که تأسیس کرده اند از طرق مختلف رخ داده است. آثار کشف شده از کاوش ها آنها را نشان می دهد. هنگامی که اولین انسان و اولین پیامبر حضرت آدم خلق شدند ، علاوه بر خاک ، سنگهایی در جهان وجود داشت. این Hazret-i Adem است که برای اولین بار از سنگ در ساخت و ساز ساختمان استفاده کرد. او خانه ای از گل و سنگ ساخت.
هدف استفاده از سنگ ها در سازه های مختلف می تواند به روش های مختلف به طبقات تقسیم می شود. به عنوان مثال، سنگ های تحمل به طور مستقیم به عنوان حامل ها در ساختار عمل می کنند. کل دیوارهای ساختمانی با استفاده از سنگ ساخته شده است. سنگ روکش برای پوشاندن مواد مورد استفاده در ساختار استفاده می شود. سنگ های تزئینی برای اهداف دکوراسیون در بخش های مختلف ساختار استفاده می شود. استفاده از سنگ به عنوان جمع در تولید بتن است. سنگ به وسیله نشان دادن اندازه های مختلف به شن و ماسه شکسته می شود و در مخلوط های ملات یا گچ استفاده می شود.
همانطور که در تاریخ دیده می شود، امروزه سنگ ها، سازه ها مطابق با این اهداف مورد استفاده قرار می گیرند. مکان هایی که سنگ ها در طی تاریخ مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از: پایه های ساختمان، دیوارها، اسلب ها، پله ها، پنجره ها و درب ها، پنجره ها، صخره ها، شبکه ها، پاها، ستون ها، آرک ها، اسکلت ها و گنبدها.
سنگهای مورد استفاده در مصالح ساختمانی عموما به عنوان سنگ آهک، سنگ خام، سنگ ریزه و سنگ برش طبقه بندی می شوند. سنگ های سنگریزه سنگ های غیر معدنی هستند که به عنوان آنها از معدن خارج می شوند. هنگامی که استفاده می شود، تنها خوشه ها تقریبا بریده شده اند. هنگامی که این سنگ ها استفاده می شود، لبه های دیوار ظاهر خشن دارند. سنگهای سنگی یا سنگی به شکل قبل از استفاده شکل می گیرند و هنگام استفاده استفاده می شوند. سنگ های برش سازنده بلوک های ساختمان هستند که سطوح آنها پردازش شده و به صورت صاف قرار داده شده است.
امروزه زمینه های استفاده و ویژگی های سنگ در بخش ساختمان در مقررات و استانداردهای قانونی مربوطه منتشر شده توسط سازمان های داخلی و خارجی گنجانده شده است. طبق آزمایشات انجام شده در آزمایشگاه های مجاز، سنگهای مربوط به حوزه های مورد استفاده آنها تعیین می شوند. در اینجا چند استاندارد است که بر اساس این آزمایشات هستند:
- TS EN 771-5 واحدهای مصالح ساختمانی - مشخصات - بخش 5: واحدهای سنگ تراشی سنگ مصنوعی
- TS EN 771-6 واحدهای مصالح ساختمانی - مشخصات - قسمت 6: واحدهای سنگ تراشی سنگ طبیعی
- TS EN 1467 سنگ های طبیعی - بلوک های خام - مشخصات
- TS 2824 EN 1338 بلوک سنگ فرش بتونی برای کفپوش - الزامات و روشهای آزمون
- TS 436 EN 1340 محدودیت های بتنی برای کف سازی - الزامات و روش های آزمون
- TS EN 1341 سنگ های طبیعی سنگ فرش برای پیاده رو های بیرونی - ویژگی ها و روش های آزمون
